Riley wygrywa, fatalny błąd Porsche

Załoga Chip Ganassi Racing wygrała wyścig USCC na torze w Austin. Zmuszone do szybkiego dotankowania, podwójne zwycięstwo na finiszu straciło Porsche.

Nie jest normą, że lider sesji przedwyścigowych zwycięża w samym wyścigu – szczególnie w wyścigu długodystansowym i szczególnie, gdy nie jest to czołowy gracz w stawce. Tym razem jednak, tak się stało – dominujący w treningach i kwalifikacjach Riley okazał się nie do pokonania, tylko przez pewien czas będąc naciskany przez któregokolwiek z konkurentów. Po części, pomogły mu w tym neutralizacje, które miały miejsce w kluczowych momentach wyścigu – faktem jest jednak, że i bez nich, załoga nr 01 po prostu odstawała od reszty stawki. W klasie P, przedostatni wyścig sezonu 2016 przyniósł jeszcze większe emocje przed finałowym Petit Le Mans – w innych, było już różnie. Wśród prototypów Challenge, przewagę zwiększyli liderzy klasyfikacji generalnej – mogło to mieć miejsce także w GTLM, gdyby nie minimalnie przeszacowana długość przejazdu załóg Porsche.

Na starcie wyścigu, minimalnie przed Scotta Pruetta w Rileyu wyszedł Oswaldo Negri z Ligiera nr 60 – Amerykanin szybko jednak odzyskał prowadzenie, już z pierwszego zakrętu wychodząc jako lider. Negri spadł wówczas za kilka Corvette – a nowym konkurentem Pruetta stał się Jordan Taylor, wpierw wyprzedzając Michaela Valiantego z siostrzanej Corvette DP. Ten również miał przez kolejne minuty kłopot – Kanadyjczyka naciskał nie kto inny, jak główny konkurent w walce o mistrzostwo, Christian Fittipaldi. Walka ta trwała nawet po pierwszej neutralizacji, gdy obaj kierowcy (a także Taylor) zjechali na pit-stop – wracając na tor, wyjechali oni z alei serwisowej praktycznie jeden obok drugiego.

O ile grupa Corvette DP zjechała wówczas do boksów – prowadzący Pruett i jadący za nim Negri zrobili to później, nie wykorzystując czasu neutralizacji. Pierwotnie wydawało się, że ta decyzja nie była słuszna, gdyż konkurenci szybko dogonili lidera – ten jednak zjechał do boksów tak późno, że do mety wystarczał mu już tylko jeszcze jeden pit-stop. Po pierwszym zjeździe, na czele znalazł się Eric Curran z Corvette nr 31 – za nim widniał Taylor, a o kolejną pozycję wciąż walczyli Valiante i Fittipaldi. Riley powrócił na czoło, gdy ta grupa zaliczyła swój drugi pit-stop – przy czym sprawę skomplikowała druga neutralizacja. Przewaga Rileya ponownie wówczas stopniała – a każda z załóg miała przed sobą jeszcze jeden zjazd.

Jak się okazało, nie stanowiło to jednak problemu dla załogi Chipa Ganassiego; 45 minut przed końcem wyścigu, Hand zjechał na drugi pit-stop – a gdy później konkurenci zaliczali trzeci, kierowca Rileya ponownie był na czele. Pecha miał wówczas., walczący o mistrzostwo, João Barbosa – kierowca został popchnięty przez jedno z Ferrari, co zrzuciło Corvette nr 5 z czołówki stawki. W niej pozostawali Taylorowie przed zmiennikiem Valiantego, Richardem Westbrookiem, oraz Oswaldo Negri z MSR – ten, mimo przejściowych problemów w połowie wyścigu, zdołał nawet dogonić trzecią w stawce Corvette. Na jej wyprzedzenie zabrakło jednak czasu, dzięki czemu Wesbtrook i Valiante mogli się cieszyć z jeszcze większej przewagi punktowej nad konkurentami z Action Express Racing.

W przypadku słabszych prototypów, początek wyścigu wydawał się być zaskakujący – walczący o mistrzostwo Mike Guash i Josh Bennett zajmowali dalsze miejsca, a na czele widniał Chris Cumming z RSR Racing. Dopiero po pojawieniu się Bruno Junqueiry, Toma Kimber-Smitha, a przede wszystkim Colina Brauna, sytuacja ich załóg zaczęła się poprawiać – po części także wskutek problemów innych pojazdów, m.in. załogi nr 8 od Starworks. Problemy nie ominęły zresztą również Brauna, który skarżył się na kłopoty z układem kierowniczym – mimo tego, lider klasyfikacji zdołał w ostatniej godzinie awansować na czoło stawki i tej pozycji nie oddał już do mety. Sukces okazał się tym większy, że ostatecznie dopiero czwarte miejsce zajęła załoga nr 52, wyprzedzona pod koniec wyścigu przez kierowców ekipy Performance Tech.

Dramatyczny finisz miała natomiast rywalizacja w klasie GTLM. Przez niemal cały wyścig, murowanym kandydatem do zwycięstwa były dwa fabryczne Porsche – i to nawet, gdy Patrick Pilet w nr 911 został w połowie wyścigu popchnięty przez Ligiera ekipy MSR. Prowadzenie BMW po pierwszej neutralizacji było spowodowane faktem, że załoga nr 24 jako jedyna nie zjechała wówczas do boksów – dalej były jednak wciąż i wciąż dwa Porsche, a także prywatne 911 od Team Falken Tire. Nawet, gdy po zjazdach w trakcie drugiej neutralizacji, oba Porsche spadły za Olivera Gavina z Corvette, jego wyprzedzenie nie stanowiło dla nich większego problemu – lecz wtedy nadeszła feralna końcówca.

Jak się okazało, prowadzącym Porsche mogło zabraknąć paliwa na dojazd do mety, przez co na 4 mintuy przed końcem musiały jeszcze raz pojawić się w boksach – w ten właśnie sposób, zwycięzcą zostało jadące za nimi BMW nr 25, przed niespodziewanym tu Ferrari, które przez dłuższy czas jechało w dalszej części stawki. Fabryczne Porsche musiało się zadowolić jedynie miejscem trzecim, i to tylko dzięki wyprzedzeniu prywatnego 911 RSR przez załogę nr 911 – a zwycięstwo BMW zmniejszyło do 3 puntków stratę jego kierowców do liderującego Patricka Pileta. Słabo spisali się tym razem kierowcy Corvette, szczególnie załogi nr 3, po raz drugi zajmującej dopiero szóste miejsce.

W klasie GTD, prowadząca w klasyfikacji Christina Nielsen nie wykorzystała szansy na zwiększenie przewagi – wskutek źle rozplanowanych pit-stopów, załoga nr 007 spadła pod koniec wyścigu z pozycji lidera na dalekie, ósme miejsce. Niewiele lepiej mieli jednak konkurenci z Ferrari nr 63 i Audi nr 48 – obaj zaliczali kontakty z czołowymi prototypami, Audi dodatkowo otrzymując także karę za nieregulaminowy wyjazd z alei serwisowej. Ostatecznie jednak, to właśnie ono najlepiej wypadło z owej trójki, ostatecznie zajmując trzecie miejsce – Ferrari było natomiast szóste. Wyścig wygrał Viper nr 33, który od początku należał do ścisłej czołówki (choć i on otrzymał karę postoju za nieregulaminowy pit-stop) – a także BMW od Turner Motorsports, w ten sposób zachowujące jeszcze szansę na obronę ubiegłorocznego mistrzostwa.

Poz	Nr	Kierowcy			Klasa	Zespół			Rezultat
1	01		Scott Pruett Joey Hand	1	P		Chip Ganassi Racing		73 okr.
2	10		Jordan Taylor Ricky Taylor	2	P		Wayne Taylor Racing		+16.910
3	90		Richard Westbrook Michael Valiante	3	P		VisitFlorida.com Racing		+44.212
4	60		John Pew Oswaldo Negri Jr	4	P		Michael Shank Racing		+44.575
5	31		Eric Curran Dane Cameron	5	P		Action Express Racing		+1:06.753
6	54		Jon Bennett Colin Braun	1	PC		CORE autosport		+1:28.158
7	11		Chris Cumming Bruno Junqueira	2	PC		RSR Racing		+1:53.822
8	38		James French Conor Daly	3	PC		Performance Tech Motorsports		+1:57.517
9	52		Mike Guasch Tom Kimber-Smith	4	PC		PR1 Mathiasen Motorsports		+1:58.239
10	5		João Barbosa Christian Fittipaldi	6	P		Action Express Racing		+1 okr.
11	0		Katherine Legge Memo Rojas	7	P		Claro/TracFone DeltaWing Racing		+1 okr.
12	25		Bill Auberlen Dirk Werner	1	GTLM		BMW Team RLL		+1 okr.
13	62		Pierre Kaffer Giancarlo Fisichella	2	GTLM		Risi Competizione		+1 okr.
14	85		Mikhail Goikhberg Matt McMurry	5	PC		JDC/Miller Motorsports		+1 okr.
15	911		Nick Tandy Patrick Pilet	3	GTLM		Porsche North America		+1 okr.
16	17		Wolf Henzler Bryan Sellers	4	GTLM		Falken Tire		+1 okr.
17	912		Jörg Bergmeister Earl Bamber	5	GTLM		Porsche North America		+1 okr.
18	3		Jan Magnussen Antonío Garcia	6	GTLM		Corvette Racing		+1 okr.
19	24		John Edwards Lucas Luhr	7	GTLM		BMW Team RLL		+1 okr.
20	4		Oliver Gavin Tommy Milner	8	GTLM		Corvette Racing		+1 okr.
21	8		Renger van der Zande Mike Hedlund	6	PC		Starworks Motorsport		+3 okr.
22	33		Ben Keating Jeroen Bleekemolen	1	GTD		Riley Motorsports		+4 okr.
23	97		Michael Marsal Markus Palttala	2	GTD		Turner Motorsport		+4 okr.
24	48		Christopher Haase Dion von Moltke	3	GTD		Paul Miller Racing		+4 okr.
25	23		Ian James Mario Farnbacher	4	GTD		Team Seattle Alex Job Racing		+4 okr.
26	73		Patrick Lindsey Spencer Pumpelly	5	GTD		Park Place Motorsports		+4 okr.
27	63		Bill Sweedler Townsend Bell	6	GTD		Scuderia Corsa		+4 okr.
28	80		Dan Knox Marc Goossens	7	GTD		Lone Star Racing		+4 okr.
29	007		Christina Nielsen Kuno Wittmer	8	GTD		TRG-AMR		+4 okr.
30	22		Cooper MacNeil Leh Keen	9	GTD		Alex Job Racing		+5 okr.
31	76		Ray Mason Pierre Kleinubing	10	GTD		Compass360 Racing		+5 okr.
32	45		Mike Vess Jason Hart	11	GTD		Flying Lizard Motorsports		+7 okr.
33	70		Jonathan Bomarito Tristan Nunez	8	P		SpeedSource Mazda		+8 okr.
34	44		John Potter Andy Lally	12	GTD		Magnus Racing		+27 okr.
35	61		Don Yount Ryan Lewis	7	PC		BAR1 Motorsports		+40 okr.
36	07		Joel Miller Tom Long	9	P		SpeedSource Mazda		+50 okr.
37	16		Tod Slusher John Falb	8	PC		BAR1 Motorsports		+73 okr.
NST	88		Alex Popow	-	PC		Starworks Motorsport