Zwycięstwo Ferrari, walka do samego końca

Załoga Ferrari nr 3 wygrała rywalizację Gulf 12 Hours. Z niewielkimi stratami, kolejne miejsca zajęły dwa pozostałe faworyzowane pojazdy GT.

Bez dwóch zdań, tegoroczna odsłona Gulf 12 Hours była jedną z najciekawszych wyścigów w tym sezonie. Choć w praktyce, o zwycięstwo walczyły tylko trzy załogi – rywalizacja profesjonalistów w Ferrari, Porsche oraz nowym McLarenie trwała niemal przez całe 12 godzin, i do końca nie było pewne, kto pierwszy przekroczy linię mety. Ostatecznie, wskutek m.in. neutralizacji, kolejne zwycięstwo zapisują sobie kierowcy AF Corse – ubiegłoroczni triumfatorzy stracili do nich jednak tylko 3 sekundy, a kolejne 2.5 zabrakło załodze debiutującego na Yas Marina McLarena 650S GT3. W drugiej części wyścigu, interesująco wyglądała także walka o najniższy stopień podium kategorii Pro-Am – i tylko kolejny nieudany start prototypów Wolf oraz wypadek Jorge Lorenzego dolał łyżkę dziegciu do miodu tegorocznego starcia.

Po rozpoczęciu drugiej części rywalizacji, na prowadzenie wyszli Bleekemolen i Haupt w Mercedesach od Black Falcon – Davide Rigon spadając na miejsce trzecie, a Rob Bell w McLarenie na czwarte. Dzięki Hauptowi, lider oddalił się od owej dwójki – Rigonowi udało się wyprzedzić Niemca dopiero po 25 minutach, a Bellowi tuż przed końcem godziny. Z kolejnej pary, Marko Asmer w SLS AMG od GTRussian wyszedł przed Wadima Gitlina z Ferrari nr 11 od Kessel, wyraźnie oddalając się od Rosjanina – a do niego, po godzinie dojechał Francesco Castellacci, który wcześniej wyprzedził Jordana Grogora z Dragon Racing. Wyraźnie wolniejszy był Pierguieppe Perazzini, który po godzinie tracił do Rosjanina minutę – za to problemy Audi zespołu Absolute Racing sprawiły, że do pierwszej dziesiątki weszło czołowe pucharowe Porsche – nr 33 ekipy MRS-GT.

Jakby mało było problemów Ferrari nr 11 – po pierwszym pit-stopie, Issac Tutumlu musiał wkrótce zjawić się po raz drugi, tym razem pozostając tam na niemal 20 minut. Drugiego Steve'a Wyatta szybko wyprzedził Kevin Estré, do Bernda Schneidera tracąc 25 sekund – a coraz bliżej pokonanego Australijczyka był Abdulaziz Al Faisal w Mercedesie nr 2. Wskutek wypadnięcia z walki załogi Kessel, Karim Al Azhari z GTRussian o okrążenie przeważał nad Andrea Rizzolim z Ferrari nr 5 – a Mohammeda Jawę z Ferrari nr 88 wyprzedził kolejny kierowca AF Corse, Marco Cioci w nr 4.

Po kolejnej serii zmian, Álvaro Parente rozpoczął odzyskiwanie 16 sekund straty do Bleekemolena. Dużo więcej tracił Michele Rugolo z Ferrari nr 3 – z drugiej strony, Włoch zdołał oddalić się od czwartego Richarda Muscata. Piąty Aleksiej Wasiliew w Mercedesie nr 10 tracił do Mercedesa nr 2 ponad minutę – a w dalszej części stawki, Sean Walkinshaw ścigał dwa Ferrari od AF Corse, powracając przed Filipe Barreirosa z nr 4. Dogonić załogę Ferrari nr 5 było już znacznie trudniej – przez co po następnej zmianie, Mohammed Jawa tracił do Francesco Castellacciego niemal 100 sekund.

Walkę Parentego kontynuował Rob Bell – i to on dogonił prowadzącego Mercedesa, rozpoczynając ataki na Khaleda Al Qubaisiego. Po kilku minutach, Brytyjczyk był już na czele – a stratę do załogi nr 1 odrabiał także Davide Rigon, zyskując sekundę na każdej kolejnej minucie. Półtorej godziny przed końcem wyścigu, Ferrari traciło do Mercedesa już tylko 23 sekundy – a Bell dość wcześnie zjechał na czwarty pit-stop, co sugerowało jeszcze jeden zjazd w ostatniej godzinie. Kwadrans później, Rigon dogonił Qubaisiego, i na czwarty zjazd Ferrari, Włoch zjeżdżał już jako lider.

Choć załoga Ferrari krótko cieszyła się z prowadzenia – prowadzący po powrocie całej czołówki Kevin Estre musiał jeszcze raz zjawić się w boksach. W przypadku Ferrari i Mercedesa, to nie musiało być konieczne – Rugolo szybko odzyskał miejsce przed Qubaisim, wyprzedzając go na niecałą godzinę przed końcem wyścigu. Włoch tracił do lidera 47 sekund, co nie wystarczało, McLarenowi, by powrócić na tor jako lider – a w dalszej części stawki, wczesny czwarty zjazd zaliczyło Ferrari nr 5, przez co po zmianach u konkurencji, Thomas Flohr miał przewagę okrążenia nad Jordanem Grogorem z załogi nr 88. Czołową dziesiątkę zamykały w tym czasie Audi nr 17 i Ferrari nr 11 – z różnicą okrążenia, mogły już one praktycznie tylko walczyć między sobą.

Trzy kwadranse przed końcem, Flohr zjechał na ostatni regularny pit-stop, na tor powracając ze stratą 12 sekund do Jordana Grogora. 5 minut później, to samo zrobił Estre – i dokładnie w tej samej chwili, wypadek Jorgego Lorenzo wymusił pojawienie się na torach samochodu bezpieczeństwa. To oznaczało oszczędzanie paliwa przez Ferrari i Mercedesa, a wskutek tego pozostanie na torze bez zjazdów – podobna sytuacja wystąpiła zresztą na miejscach 6-8, gdzie mający na koncie pięć zjazdów Andrea Rizzoli był za Jordanem Grogorem z Ferrari nr 88. Z drugiej strony, różnice między konkurentami zmniejszyły się niemal do zera – przez co czekała nas interesująca końcówka wyścigu.

Pół godziny przed metą, nad torem znów widniała zielona flaga – i Rizzolo natychmiast ruszył do walki, już po chwili będąc przed Ferrari nr 88. Wkrótce, Grogora wyprzedził także Marco Cioci – ten po 10 minutach przywracając Rizzoliego na pozycję siódmą. W praktyce, Cioci na neutralizacji zyskał najwięcej, gdyż jego strata wynosiła prawie minutę – a wkrótce, Rizzoli spadł na ósme, gdy pozycję odzyskał Grogor. Wówczas, różnice między tą trójką zaczęły się zwiększać – podobnie, jak w czołówce, gdzie Rugolo zaczął oddalać się od Schneidera i Parentego. Na kwadrans przed końcem wyścigu, Włoch miał już przewagę ponad 10 sekund – i tylko Portugalczyk nie odjeżdżał od Niemca na więcej, niż 2-3 sekundy. W samej końcówce, Parente niemal dogonił McLarena – jednak na skuteczny atak nie starczyło już czasu.

Po rocznej przerwie, ze zwycięstwa na Yas Marina znów mogła cieszyć się ekipa AF Corse – tym razem do końca tocząc bój z ubiegłorocznymi triumfatorami. Podobnie, jak w ubiegłym roku Bentley, bardzo udanie w Gulf 12 Hours zadebiutował nowy McLaren – a spokojnie, na czwartym miejscu dojechał Mercedes nr 2 od Black Falcon, wygrywając w ten sposób kategorię Pro-Am. Kolejnym zaskoczeniem była bardzo dobra jazda załogi GTRussian, którzy bez problemów dojechali na miejscu piątym – dalsze pozycje zajęły  ostatecznie Ferrari nr 4, nr 88 i nr 5, a czołową dziesiątkę, zgodnie z oczekiwaniami zamknęły Audi nr 17 i Ferrari nr 11.  Na dwunastym miejscu sklasyfikowany został drugi nowy McLaren – a wyścigu nie ukończyły m.in. Lamborghini ekipy Gulf Racing i dwa z czterech Wolfów. W tej kategorii, dotykana awariami załoga nr 45 przegrała z kolegami z nr 46 – najlepszym pucharowym Porsche było natomiast nr 33 od MRS-GT.

P	Nr		Kierowcy			Zespół			Rezultat
1	3		Steve Wyatt Michele Rugolo Davide Rigon	1	PRO		AF Corse		315 okr.
2	1		Khaled Al Qubaisi Bernd Schneider Jeroen Bleekemolen	2	PRO		Black Falcon		+3.058
3	59		Rob Bell Kevin Estre Álvaro Parente	3	PRO		McLaren GT		+2.683
4	2		Abdulaziz Al Faisal Hubert Haupt Richard Muscat	1	PAM		Black Falcon		+1 okr.
5	10		Aleksiej Wasiliew Marko Asmer Karim Al Azhari	2	PAM		GT Russian		+3 okr.
6	4		Piergiuseppe Perazzini Marco Cioci Filipe Barreiros	3	PAM		AF Corse		+4 okr.
7	88		Jordan Grogor Sean Walkinshaw Mohammed Jawa	4	PAM		Dragon Racing		(+7.724)
8	5		Thomas Flohr Francesco Castellacci Andrea Rizzoli	5	PAM		AF Corse		(+1:54.031)
9	17		Sun Jing Zu Ho-Pin Tung Jian Wei Wang	6	PAM		Absolute Racing		+12 okr.
10	11		Marco Frezza Wadim Gitlin Isaac Tutumlu	7	PAM		Kessel Racing		+13 okr.
11	77		Adrien De Leneer Cedric Sbirrazzuoli Dawid Akobadze	8	PAM		AF Corse		+17 okr.
12	60		Peter Kox Nico Pronk  -	9	PAM		McLaren GT		+21 okr.
13	33		Ralf Bohn Siegfried Venema Ilja Melnikow	1	CUP		MRS GT Racing		+23 okr.
14	43		Matthew Telling Liam Venter Ryan Ratcliffe	2	CUP		STP Racing Sopp		+26 okr.
15	50		Franck Labescat Manuel Rodrigues Christian Filippon Denis Gibaud	3	CUP		Larbre Competition		+28 okr.
16	67		Rob Thomson Yousuf Bassil Nicolas Vandierendonck	4	CUP		GDL Racing		+29 okr.
17	46		Fabio Emanuela Simon Stoller Gianluca Pizutti	1	CN		Avelon Formula		+34 okr.
18	89		Cedric Mezard Christophe Hurni Didier Cuche	1	GEN		Scuderia Villorba Corse		+65 okr.
19	45		Ivan Bellarosa Guglielmo Belotti  -	2	CN		Avelon Formula		+112 okr.
NSK	99		Jaques Duyver Liam Talbot Marco Zanuttini Jorge Lorenzo	-	GEN		Kessel Racing		+54 okr.
NSK	48		Jose Pedro Faria Stefano De Val Nicola De Val	-	CN		CRM Motorsport		+168 okr.
NSK	69		Roald Goethe Stuart Hall Fréderic Fatien	-	PAM		Gulf Racing UK		+206 okr.
NSK	47		Pete Storey Ben Gower Ollie Chadwick	-	CN		Motion Sport		+278 okr.
NSK	75		Aditya Patel Jiří Písařík Filip Salaquarda	-	PAM		ISR		+306 okr.