Droga Sébastiena Ogiera do trzeciego tytułu mistrzowskiego

13 września 2015, Rajd Australii – Sébastien Ogier po raz trzeci zostaje mistrzem świata WRC. I choć droga do osiągnięć Sébastiena Loeba jeszcze daleka, Francuz ma już na swoim koncie wiele sukcesów.

Droga Sébastiena Ogiera do trzeciego tytułu mistrzowskiego:

2005

• pierwsze miejsce w programie organizowanym przez Francuską Federację dla Młodych Kierowców

2006

• starty w Peugeot 206 Cup
• jedno podium i szóste miejsce na koniec sezonu
• otrzymanie nagrody dla najlepszego debiutanta

2007

• pierwsze miejsce w Peugeot 206 Cup 
• cztery zwycięstwa
• dwa drugie miejsca 
• otrzymanie nagrody Espoir Echappement de l’année

2008

• debiut w JWRC (Citroën C2)
• pierwsze miejsce w JWRC
• pierwszy start samochodem WRC (Citroën C4 WRC) w Rajdzie Wielkiej Brytanii, wygranie pierwszego odcinka specjalnego i objęcie prowadzenia na pięć OS-ów, wypadek na ósmym odcinku i ostatecznie ukończenie rajdu na 26. pozycji

2009 – pierwsze podium

• styczeń – udział w Rajdzie Monte Carlo w IRC, wygrana 
• starty w pełnym sezonie WRC w Citroën Junior Team (Citroën C4 WRC)
• drugie miejsce w Rajdzie Akropolu
• ósma pozycja na koniec sezonu

2010 – pierwsze zwycięstwo

• styczeń – ponowny udział w Rajdzie Monte Carlo w IRC, szansa na zajęcie drugiego miejsca, jednak ostatecznie konieczność wycofania się w ostatnim dniu rajdu, z powodu problemów z alternatorem
• dalsze starty w Citroën Junior Team (partnerem Ogiera był Kimi Räikkönen) 
• dwa zwycięstwa 
• czwarta pozycja na koniec sezonu 
• w trzech szutrowych rundach (Rajd Finlandii, Japonii i Wielkiej Brytanii) Ogier zastępował Daniego Sordo i zdobywał punkty dla Citroëna, a Hiszpan przesiadał się wtedy do Citroën Junior Team

2011

• Ogier zastępuje Daniego Sordo w pierwszym zespole Citroëna
• w pierwszym rajdzie w Szwecji Ogier (P4) pokonuje Loeba (P6)
• Francuz wygrywa pięć rajdów w sezonie (tyle samo co Loeb) i cztery razy uzyskuje najlepszy czas na power stage
• trzecia pozycja na koniec sezonu
• napięte stosunki z teamem, który wyraźnie faworyzował Loeba. Po zakończeniu sezonu, pomimo ważnego kontraktu, wydano informację o zakończeniu współpracy z Francuzem. Ogiera zastąpił Hirvonen, a on sam podpisał kontrakt z Volkswagenem, który w 2013 roku miał dołączyć do WRC
• w 2011 roku Ogier wygrał Race of Champions. Francuz w finale zmierzył się z Tomem Kristensenem

2012

• testowanie i rozwijanie auta na rok 2013
• udział w sezonie Skodą Fabia 2000
• najlepszy wynik – piąte miejsce w Rajdzie Sardynii
• dziesiąte miejsce na koniec sezonu
• w Race of Champions Ogier, razem z Romain Grosjeanem sięgnął po Puchar Narodów oraz dotarł do ćwierćfinałów w indywidualnych rozgrywkach

2013

• pierwszy sezon z Volkswagen Motorsport
• dziewięć zwycięstw
• dwa drugie miejsca
• siedem wygranych na power stage
• jedna runda bez punktów (Rajd Niemiec – 17 miejsce)
• Ogier zakończył sezon z 114-punktową przewagą nad drugim Thierrym Neuvillem

2014

• osiem zwycięstw
• dwa drugie miejsca
• sześć wygranych na power stage
• dwie rundy bez punktów (Rajd Niemiec – wycofanie się z rywalizacji po wypadku w sobotę, Rajd Francji - 13 miejsce)
• Ogier zakończył sezon z 49-punktową przewagą nad drugim Jari-Mattim Latvalą

2015

Do tej pory:

• siedem zwycięstw
• dwa drugie miejsca
• osiem wygranych na power stage
• jedna runda bez punktów (Rajd Argentyny)

Przewaga nad drugim kierowcą:

Rajd Monte Carlo: 58,0 s (Jari-Matti Latvala)

Rajd Szwecji: 6,4 s (Thierry Neuville)

Rajd Meksyku: 1:18,8 min (Mads Østberg)

Rajd Argentyny: -

Rajd Portugalii: -

Rajd Sardynii: 3:05,4 min (Hayden Paddon)

Rajd Polski: 11,9 s (Andreas Mikkelsen)

Rajd Finlandii: -

Rajd Niemiec: 23,0 s (Jari-Matti Latvala)

Rajd Australii: 12,3 s (Jari-Matti Latvala)

Ilość wygranych OS-ów:

Rajd Monte Carlo: 2/14(15) - 14%

Rajd Szwecji: 9/21 - 43%

Rajd Meksyku: 9/21 - 43%

Rajd Argentyny: 3/12 - 25%

Rajd Portugalii: 6/15(16) - 40%

Rajd Sardynii: 7/23 - 30%

Rajd Polski: 8/18(19) - 44%

Rajd Finlandii: 9/20 - 45%

Rajd Niemiec: 14/21 - 67%

Rajd Australii: 8/17 – 47%

Razem: 41% wygranych OS-ów

Rekordy:

• mistrz z największą przewagą na drugim kierowcą (2013 – 114 punktów przewagi nad Neuvillem)
• mistrz z największą przewagą nad partnerem z zespołu (2013 – 128 punktów przewagi nad Latvalą)
• zwycięstwo z najmniejszą przewagą (0,2 s przewagi nad Latvalą w Rajdzie Jordanii 2011)

Porównanie do Sébastiena Loeba:

tytuły mistrzowskie: Ogier - 3, Loeb - 9

zwycięstwa - Ogier: 31, Loeb: 78

podia - Ogier: 44, Loeb: 116

wygrane odcinki - Ogier: 387, Loeb: 905

wygrane na power stage - Ogier: 25, Loeb: 7