McLaughlin wygrywa wirtualne Indy 175 po spektakularnym finiszu

Zdobywca pole position do sobotniego wirtualnego wyścigu Indy 175 Scott McLaughlin wygrał ostatnią rundę sześciotygodniowej wirtualnej serii IndyCar. Dwukrotny mistrz australijskiej serii Supercars rozpoczynał ostatnie okrążenie na piątej pozycji, lecz wyszedł cało z chaosu, jaki wywiązał się w ostatnich dwóch zakrętach wirtualnego toru Indianapolis.

Australijczyk szybko utracił wywalczoną w kwalifikacjach pierwszą lokatę, a na pierwsze miejsce przebił się ruszający z trzeciego pola Scott Speed, za którym podążył Lando Norris. Przed pojawieniem się pierwszej neutralizacji na piątym okrążeniu, na trzecią lokatę wyszedł Will Power, a McLaughlin wyprzedził Norrisa w walce o czwartą pozycję.

Po wznowieniu rywalizacji, Norris natychmiast odzyskał miejsce utracone na rzecz McLaughlina, a Power zaatakował Rahala – ta dwójka jeszcze kilkukrotnie wymieniła się miejscami, lecz gdy Power ostatecznie wygrał pojedynek, szybko wyprzedził Scotta Speeda. Doszło przy tym do niewielkiego kontaktu, po którym Amerykanin spadł na piątą lokatę, na koniec czołowej grupy. Za Powerem znalazł się przez to Norris, a na zamieszaniu skorzystali James Davison i Sage Karam, którzy włączyli się do walki o najwyższe pozycje.

Speed następnie zjechał do boksów jako pierwszy z czołowej grupy, na 19. okrążeniu, a niedługo później na to samo zdecydowali się m.in. Ed Carpenter i Davison. Power i Norris zjechali równocześnie na 32. okrążeniu, a dwa kółka dłużej na torze pozostawał Karam – Amerykanin stracił jednak wypracowaną w ten sposób przewagę, gdy wpadł w poślizg i uderzył w ścianę na wjeździe do alei serwisowej. W połowie wyścigu zjechali McLaughlin, Rahal i Josef Newgarden, a najdłużej na torze pozostawał Pagenaud, któremu skończyło się paliwo na kilkaset metrów przed swoim stanowiskiem serwisowym, lecz nie stracił przez to czasu.

Gdy wszyscy kierowcy zjechali do boksów, Power ponownie znalazł się na prowadzeniu, przed Davisonem i Norrisem. Australijczyk zdecydował się jednak na szybki zjazd na swój drugi postój, na 28 okrążeń przed metą. Dziewięć okrążeń później na torze ponownie pojawiła się żółta flaga, po kolizji z udziałem Scotta Speeda, Willa Davisona i Stefana Wilsona.

Neutralizacja miała miejsce w momencie, gdy do boksów zjeżdżał Norris, dzięki czemu znalazł się przed Powerem. Już po tym, jak stawka ustawiła się za samochodem bezpieczeństwa, na swoje ostatnie tankowanie zjechali m.in. McLaughlin, Palou, Karam czy Marcus Ericsson.

Na prowadzeniu znalazł się w ten sposób Rahal, mając za sobą Felixa Rosenqvista, Pagenauda, Maxa Chiltona i Sébastiena Bourdaisa. Norris jechał na szóstym miejscu, przed Powerem, Speedem, Oliverem Askewe, Newgardenem, Palou, Kamamem, Patricio O’Wardem i Ericssonem.

Po wznowieniu wyścigu na 57. okrążeniu, Pagenaud szybko rozpoczął swoje natarcie i w przeciągu dwóch okrążeń wyprzedził zarówno Rosenqvista jak i Rahala – gdy jednak ten drugi próbował odzyskać prowadzenie na 62. okrążeniu, doszło do kolizji, która posłała Pagenaud wprost na bandę.

Wytrącony z równowagi samochód Rahala spowodował spore zamieszanie wśród czołowej grupy, a najlepiej odnaleźli się w tym kierowcy McLarena SP – prowadzenie objął Norris, mając za sobą zespołowych kolegów Askew i O’Warda. Rywalizującą o zwycięstwo pierwszą trójkę dogonili jednak McLaughlin i Ericsson.

Na pięć okrążeń przed metą Ericsson wyprzedził McLauhglina i już na kolejnym kółku zaatakował O’Warda, choć początkowo nieskutecznie. Pozwoliło to odjechać na chwilę Norrisowi, który jednak wyeliminował się z wyścigu, gdy na przedostatnim okrążeniu uderzył w zjeżdżającego do boksów Pagenauda.

W tej sytuacji na czele znaleźli się dwaj regularni kierowcy McLarena SP – Askew i O’Ward, którzy rywalizując o zwycięstwo zrównali się ze sobą w drodze do trzeciego zakrętu. Wykorzystał to Ericsson, by prześlizgnąć się przed tę dwójkę po wewnętrznej. Szwed nie pozostał jednak długo na prowadzeniu, bowiem O’Ward zderzył się z nim, próbując odzyskać prowadzenie w ostatnim zakręcie.

Pierwszą lokatę objął dzięki temu Askew, tuż za plecami którego jechał Ferrucci. Kierowca Dale Coyne Racing próbował wymierzyć atak na prostej startowej, lecz zamiast zrównać się z samochodem McLarena na linii mety, uderzył w niego, doprowadzając do karambolu.

Z powstałego chaosu zwycięsko wyłonił się Scott McLaughlin, dla którego było to drugie zwycięstwo w tegorocznej wirtualnej serii IndyCar. Na drugim miejscu finiszował Conor Daly, natomiast Ferrucci przekroczył linię mety bokiem na trzeciej pozycji, tuż przed Askew i O’Wardem. Sébastien Bourdais był szósty, przed Ryanem Hunter-Reayem, a pierwszą dziesiątkę uzupełnili Zach Veach, Felix Rosenqvist i Scott Dixon.

P	Nr	Kierowca		Zespół		Rezultat
1	40		Scott McLaughlin	Team Penske		70 okr.
2	31		Conor Daly	Carlin		+ 0,282
3	18		Santino Ferrucci	Dale Coyne Racing w/ Vasser-Sullivan		+ 0,669
4	7		Oliver Askew	Arrow McLaren SP		+ 0,690
5	5		Pato O'Ward	Arrow McLaren SP		+ 0,903
6	4		Sébastien Bourdais	AJ Foyt Enterprises		+ 2,752
7	28		Ryan Hunter-Reay	Andretti Autosport		+ 3,117
8	26		Zach Veach	Andretti Autosport		+ 5,589
9	10		Felix Rosenqvist	Chip Ganassi Racing		+ 8,720
10	9		Scott Dixon	Chip Ganassi Racing		+ 9,144
11	8		Marcus Ericsson	Chip Ganassi Racing		+ 9,619
12	27		Alexander Rossi	Andretti Autosport		+ 12,590
13	15		Graham Rahal	Rahal Letterman Lanigan Racing		+ 27,530
14	12		Will Power	Team Penske		+ 1 okr.
15	39		Scott Speed	Andretti Autosport		+ 1 okr.
16	911		Hélio Castroneves	Team Penske		+ 1 okr.
17	98		Marco Andretti	Andretti Herta w/ Marco & Curb-Agajanian		+ 1 okr.
18	60		Jack Harvey	Meyer Shank Racing		+ 1 okr.
19	33		James Davison	Jonathan Byrd's Racing		+ 1 okr.
20	99		RC Enerson	Top Gun Racing		+ 1 okr.
21	04		Lando Norris	Arrow McLaren SP		+ 2 okr.
22	1		Josef Newgarden	Team Penske		+ 2 okr.
23	59		Max Chilton	Carlin		+ 2 okr.
24	21		Rinus VeeKay	Ed Carpenter Racing		+ 4 okr.
25	22		Simon Pagenaud	Team Penske		+ 4 okr.
26	55		Álex Palou	Dale Coyne Racing w/ Team Goh		+ 11 okr.
27	24		Sage Karam	Dreyer & Reinbold Racing		+ 12 okr.
28	20		Ed Carpenter	Ed Carpenter Racing		+ 12 okr.
29	25		Stefan Wilson	Juncos Racing		+ 13 okr.
30	30		Takuma Sato	Rahal Letterman Lanigan Racing		+ 13 okr.
31	41		Dalton Kellett	AJ Foyt Enterprises		+ 34 okr.
32	88		Colton Herta	Andretti Harding Steinbrenner Autosport		+ 56 okr.
33	14		Tony Kanaan	AJ Foyt Enterprises		+ 67 okr.