Mistrzowie przed Audi, dublet Ferrari

Porsche nr 1 wygrało wyścig 6h na torze Nürburgring. Na podium znalazły się też dwie załogi Audi – z dubletu w klasie GTE Pro cieszyły się natomiast Ferrari.

Bez dużych wypadków, za to z kilkoma incydentami i pięcioma spowolnieniami, kibice mieli do czynienia w rundzie serii WEC na torze Nürburgring. Spowolnienia częściowo spełniły swoją rolę, nie likwidując wywalczonych przez kierowców przewag – nie obyło się jednak bez ich wpływu na wyniki. Przykładem były zarówno sytuacje Porsche w LMP1, jak i ostatnia godzina Aston Martina w GTE Pro – na szczęście jednak, w Niemczech mieliśmy do czynienia przede wszystkim z ciekawymi rywalizacjami, które mogliśmy oglądać przy słonecznej, bezdeszczowej pogodzie.

Najlepszym dowodem na bezpośrednią rywalizację było to, co stało się na początku ostatniej godziny wyścigu w klasie LMP1 – ścigający Duvala Jani i Lotterer stoczyli między sobą zacięty pojedynek o trzecie miejsce, nie pozbawiony typowo wyścigowych kontaktów. Kilkuminutowe starcie zakończyło się zwycięstwem Audi, który przejął trzecie miejsce – a także lekkim uszkodzeniem Porsche, przy czym to spowodowane było uderzeniem od tyłu przez dublowanego BR01. Wskutek niego, na torze pozostał element pojazdu, którego obecność wywołała ostatnie, piąte spowolnienie – a to przyniosło ostatnią serię pit-stopów. Pojazdy powróciły na tor w tym samym układzie, przy czym Duval tracił do Bernharda 30 sekund, a kolejni Lotterer i Jani po 7 do poprzednika –niestety, uszkodzenie pojazdu Janiego okazało się na tyle niebezpieczne, że sędziowie wymusili na nim ponowny zjazd do boksów. Szybka wymiana elementu nadwozia pozwoliła mu zachować czwarte miejsce – nie pozwoliła już jednak na walkę z Audi. Te ostatecznie mogły cieszyć się z dwóch pozycji na podium – zwycięzcą został natomiast Timo Bernhard, który do mety dowiózł przewagę załogi nr 1.

Tak, jak zresztą mówili sami kierowcy, Toyoty nie odegrały w tym wyścigu większej roli, bezpiecznie dojeżdżając na pozycjach 5-6. Ze stratą dwóch okrążeń nie można twierdzić, że TS050H z nowym pakietem są wyraźnie wolniejsze od konkurentów – choćz drugiej strony różnica ta jest i ciężko będzie o tytuł z taką stratą na nie do końca odpowiadającym zespołowi torze. W przypadku ekip prywatnych, Rebellion mimo problemów dojechał do mety z dwoma pojazdami, ByKolles nie zdobył natomiast punktów wskutek awarii swojego CLM.

W klasie LMP2 na godzinę przed końcem wydawało się, że czołowa trójka jest już praktycznie pewna – awaria skrzyni biegów zniszczyła jednak szanse załogi Manora nr 45, spychając Richarda Bradleya z najniższego stopnia podium. Na to, przez chwilę awansował Jonny Kane ze Strakka – opóźnienie pit-stopu, wskutek piątego spowolnienia nie dało jednak zbyt wiele, przez co na podium wszedł Ryan Dalziel, wciąż broniąc pozycji wywalczonej wcześniej przez Luisa Deraniego. Dogonić prowadzących Nicolasa Lapierre i Bruno Sennę raczej już się nie dało – a i między nimi nie zanosiło się już na walkę, Brazylijczyk tracąc do Francuza 23 sekundy. Ostatecznie, Signatech wygrał z przewagą 16 sekund, Dalziel natomiast obronił podium przed Kane’m, który w ostatnich minutach miał realne szanse na pokonanie Brytyjczyka z ESM. Największym przegranym wyścigu jest bez wątpienia ekipa G-Drive, która po świetnych wynikach jeszcze w pierwszej części wyścigu, wskutek awarii musiała zrezygnować z walki o punkty.

W klasie GTE Pro, serię ostatnich zjazdów rozpoczął Marco Sørensen, na ostatnią zmianę przywracając Nickiego Thiima – co nie okazało się najlepszą decyzją, gdyż pozostałe czołowe załogi zjechały nieco później, wykorzystując spowolnienie. Skutkiem tego Duńczyk spadł na miejsce czwarte, za Bruniego, Birda i Oliviera Pla – co po raz pierwszy w tym sezonie oznaczałoby brak kierowców Aston Martina na podium. Było to tym gorsze, że po wcześniejszych rezultatach na Nürburgring, tej marce podium jak najbardziej się należało – po wznowieniu Thiim miał więc 40 minut, by zlikwidować stratę 14 sekund do Forda. I wtedy okazało się, że Ford nr 66 dwie godziny wcześniej dopuścił się przekroczenia przepisów w pit-stopach – Pla zmuszony był przejechać przez aleję serwisową, co w praktyce oznaczało powrót Thiima na podium. Choć Ford początkowo się z tą decyzją nie zgadzał – kwadrans przed końcem wyścigu Pla pojawił się w alei serwisowej, spadając tym samym na czwarte miejsce. Aston Martin nr 95 zajął trzecie miejsce – z pierwszego w tym sezonie dubletu cieszyła się natomiast ekipa AF Corse.

W przeciwieństwie do pozostałych klas, ostatnia godzina w GTE Am była tylko potwierdzeniem wcześniejszych wynikow – choć początkowo, jeszcze przez zjazdami awans zanotował Rui Aguas, wychodząc na drugie miejsce. Po zmianach, François Perrodo widniał jednak już za Wolfem Henzlerem i prowadzącym Pedro Lamym – i w takiej właśnie kolejności, owi kierowcy dojechali do mety.

P	Nr	Kierowca		Klasa	Zespół				Rezultat
1	1		Timo Bernhard Mark Webber Brendon Hartley	LMP1 HY		Porsche Team		M	194 okr.
2	8		Lucas Di Grassi Loïc Duval Oliver Jarvis	LMP1 HY		Audi Sport Team Joest		M	+ 53,787
3	7		Marcel Fässler André Lotterer	LMP1 HY		Audi Sport Team Joest		M	+ 54,483
4	2		Romain Dumas Neel Jani Marc Lieb	LMP1 HY		Porsche Team		M	+ 1:37,324
5	5		Anthony Davidson Sébastien Buemi Kazuki Nakajima	LMP1 HY		Toyota Gazoo Racing		M	+ 1 okr.
6	6		Stéphane Sarrazin Mike Conway Kamui Kobayashi	LMP1 HY		Toyota Gazoo Racing		M	+ 4 okr.
7	13		Mathéo Tüscher Dominik Kraihamer Alexandre Imperatori	LMP1		Rebellion Racing		D	+ 16 okr.
8	36		Gustavo Menezes Nicolas Lapierre Stéphane Richelmi	LMP2		Signatech Alpine		D	+ 16 okr.
9	43		Ricardo Gonzalez Filipe Albuquerque Bruno Senna	LMP2		RGR Sport by Morand		D	+ 16 okr.
10	31		Ryan Dalziel Luis Felipe Derani Chris Cumming	LMP2		Extreme Speed Motorsports		M	+ 18 okr.
11	42		Nick Leventis Lewis Williamson Jonny Kane	LMP2		Strakka Racing		D	+ 18 okr.
12	44		Tor Graves Antonio Pizzonia Matthew Howson	LMP2		Manor		D	+ 18 okr.
13	37		Witalij Pietrow Kirył Ładygin Wiktor Szajtar	LMP2		SMP Racing		D	+ 19 okr.
14	35		David Cheng Ho Pin Tung Nelson Panciatici	LMP2		Baxi DC Racing Alpine		D	+ 19 okr.
15	27		Nicolas Minassian Maurizio Mediani	LMP2		SMP Racing		D	+ 19 okr.
16	30		Scott Sharp Ed Brown Johannes van Overbeek	LMP2		Extreme Speed Motorsports		M	+ 22 okr.
17	12		Nicolas Prost Nick Heidfeld Mathias Beche	LMP1		Rebellion Racing		D	+ 23 okr.
18	51		Gianmaria Bruni James Calado	LMGTE Pro		AF Corse		M	+ 24 okr.
19	71		Davide Rigon Sam Bird	LMGTE Pro		AF Corse		M	+ 24 okr.
20	95		Marco Sørensen Nicki Thiim	LMGTE Pro		Aston Martin Racing		D	+ 24 okr.
21	66		Olivier Pla Stefan Mücke	LMGTE Pro		Ford Chip Ganassi Team UK		M	+ 25 okr.
22	97		Richie Stanaway Darren Turner	LMGTE Pro		Aston Martin Racing		D	+ 25 okr.
23	77		Richard Lietz Michael Christensen	LMGTE Pro		Dempsey-Proton Racing		M	+ 25 okr.
24	98		Paul Dalla Lana Pedro Lamy Mathias Lauda	LMGTE Am		Aston Martin Racing		D	+ 28 okr.
25	78		Christian Ried Wolf Henzler Joël Camathias	LMGTE Am		KCMG		M	+ 28 okr.
26	83		François Perrodo Emmanuel Collard Rui Águas	LMGTE Am		AF Corse		M	+ 28 okr.
27	50		Yutaka Yamagishi Pierre Ragues Paolo Ruberti	LMGTE Am		Larbre Competition		M	+ 29 okr.
28	88		Khaled Al Qubaisi David Heinemeier-Hansson Patrick Long	LMGTE Am		Abu Dhabi-Proton Racing		M	+ 30 okr.
29	86		Michael Wainwright Adam Carroll Benjamin Barker	LMGTE Am		Gulf Racing UK		M	+ 30 okr.
30	67		Marino Franchitti Andy Priaulx Harry Tincknell	LMGTE Pro		Ford Chip Ganassi Team UK		M	+ 39 okr.
NSK	45		Richard Bradley Roberto Mehri Matthew Rao	LMP2		Manor		D
NSK	4		Simon Trummer Oliver Webb Pierre Kaffer	LMP1		ByKolles Racing Team		D
NSK	26		Roman Rusinow Alex Brundle René Rast	LMP2		G-Drive Racing		D