Triumf Toyoty w szalonej ostatniej godzinie

Załoga Toyoty nr 6 wygrała wyścig na rodzimym dla marki torze Fuji. W szalonej końcówce, do zmiany lidera doszło również w klasie LMP2.

O ile emocje wśród słabszych prototypów były obecne od początku rywalizacji – na to, co stało się w czołówce, liczyli przede wszystkim kibice Toyoty. Ryzyko jazdy na bardziej zużytych oponach i dzięki temu zdobycie cennych sekund podczas ostatniego pit-stopu okazało się decyzją trafną – w ten oto sposób, przed własną publicznością, Toyota odniosła pierwsze tegoroczne zwycięstwo w Długodystansowych Mistrzostwach Świata. Również w przypadku LMP2, o układzie na mecie w niemałej części zdecydowały ostatnie pit-stopy – nic nie zmieniło się za to w obu klasach GTE, z czego najbardziej mogły cieszyć się załogi Fordów.

Zwiększenie przewagi przez Loïca Duvala do 7 sekund, na godzinę przed końcem wyścigu wcale nie uspokajało nerwów w obozie Audi. Choć Kamui Kobayashi bardziej musiał obawiać się czyhającego na każdy jego błąd Brendona Hartleya, przed całą trójką była jeszcze ostatnia seria pit-stopów, a te mogło sporo zmienić… I jak się okazało – zmieniły. Pierwsze zjechało prowadzące Audi, niecałe 50 minut przed końcem zmieniając opony – pięć minut później, Kobayashi jedynie dotankował samochód, dzięki czemu niespodziewanie wysunął się na drugie miejsce, o niecałe 10 sekund wyprzedzając dotychczasowego lidera z Audi. Chwilowo prowadzący Hartley musiał natomiast nie tylko zjechać, ale i zmienić się z Markiem Webberem – i gdy w połowie godziny Porsche nr 1 zjawiło się w alei serwisowej, zgodnie z oczekiwaniami Australijczyk spadł na miejsce trzecie, 4 sekundy za Duvala, który na świeżych oponach musiał dogonić i wyprzedzić prowadzącą, ale jadącą na bardziej zużytych slickach Toyotę nr 6.

Niestety, mimo lepszych opon, Duvalowi nie udało się nawet dogonić Kobayashiego, po części wskutek problemów ze zdublowaniem jednego z Ferrari 488 – ze stratą 1.439 sekundy Francuz przekroczył linię mety jako drugi, Webber natomiast dopełniając podium. Dwa kolejne miejsca zajęły pozostałe Toyota i Porsche, co dla kierowców tego ostatniego oznaczało przewagę nad Audi nr 2 w klasyfikacji generalnej zmniejszoną do 28.5 punktów – całą stawkę LMP1 dopełnił natomiast prywatny Rebellion, bez kłopotów dojeżdżając do mety.

Nieco inaczej, wyścig zakończył się w klasie LMP2, choć i tutaj mogło dość do zaskakującej zmiany lidera w ostatniej godzinie wyścigu. Przewaga Willa Stevensa nad Nicolasem Lapierre stopniała wówczas do niecałych 3 sekund, G-Drive wciąż widniejąc przed Signatechem mimo jednego mniej zjazdu załogi z Francji. Udana taktyka liderów klasyfikacji generalnej dawała im w tym momencie drugie miejsce – choć trzeci Bruno Senna tracił tu tylko 10 sekund, co jeszcze mogło zmienić układ na podium, szczególnie biorąc pod uwagę serię ostatnich pit-stopów. Lapierre pojawił się w boksach na 50 minut przed końcem wyścigu, co nie dawało 100% szans na dojechanie do mety bez jeszcze jednego dotankowania – z drugiej strony, praktycznie pewnym było pokonanie pozostałych konkurentów. Niedługo po Francuzie, w boksach był już Stevens, któremu udało się wyjechać na tor przed Lapierrem – Senna natomiast odwiedził aleję serwisową dopiero w połowie godziny, jedynie dotankowując samochód.

Manewr ten przyniósł zaskakujące konsekwencje – Senna powrócił na tor tuż przed Stevensa, przejmując od niego prowadzenie w klasie. Brytyjczyk, co prawda, nie pozostawał Brazylijczykowi dłużny i szybko wyprowadził kontratak – niestety wyprzedzając Sennę na pasie przy barierze oddzielającej aleję serwisową i tor, a więc niejako poza torem. Sędziowie to zauważyli i szybko nakazali Stevensowi oddać wywalczoną pozycję – co oczywiście nie zniechęciło go do dalszej walki o zwycięstwo. Starając się wyprzedzić Ligiera od RGR, Brytyjczyk kilkukrotnie atakował – i w końcu mu się to udało, niedługo przed metą pokonując Sennę, który od zespołu dostał nakaz oddania pozycji w razie ryzyka kontaktu i utraty miejsca przed najważniejszym konkurentem. A ten, Nicolas Lapierre i cały Signatech-Alpine, dopełnili podium w klasie, do lidera tracąc ostatecznie niemal 28 sekund – przewagę nad RGR Morand w klasyfikacji generalnej zmniejszając z 41 do 34 punktów. Kolejne miejsca zajęły dwie załogi Extreme Speed, nr 30 z nowymi kierowcami pokonując kolegów z nr 31, którzy ostatecznie stracili nawet matematyczne szanse na mistrzostwo sezonu.

Opóźnianie ostatnich zjazdów zarówno przez Aston Martiny, jak i Ferrari, nic nie zmieniły w sytuacji w klasie GTE Pro. Pierwszy dublet i pierwszy triumf w wyścigu 6-godzinnym zaliczyły więc Fordy, na czele z Andym Priaulx i Harrym Tincknellem – mimo, że taktycznie bardziej opłacalne dla zespołu byłoby tu zwycięstwo Oliviera Pla i Stefana Mücke. Ci do mety dojechali ze stratą 15.5 sekundy – podobnie, jak mniej opłacalnym dla AF Corse było trzecie miejsce załogi nr 51, gdyż to ta z nr 71 była obecnie czołowym konkurentem dla Duńczyków z Aston Martina. Mimo dopiero piątego miejsca w Japonii, przewaga Sørensena i Thiima stopniała tylko o 2 punkty, obecnie licząc 10 nad czołowymi konkurentami.

Do żadnych zmian nie doszło również w klasie GTE Am, gdzie od startu do mety, na czele jechał Aston Martin – a za nim, niemniej pewne pozycji Ferrari od AF Corse. Podium uzupełniło Porsche załogi KCMG – a piąte miejsce tej od Abu-Dhabi Proton oznaczało, że ich strata do liderów klasyfikacji generalnej zwiększy się z 33 do 41 punktów. Przy takim wyniku, nie oni zresztą, a właśnie kierowcy Aston Martina wyjdą na drugie miejsce w klasyfikacji generalnej, do prowadzących członków załogi AF Corse tracąc 33 punkty.

Kolejny wyścig Długodystansowych Mistrzostw Świata odbędzie się 6 listopada na torze w Szanghaju.

P	Nr	Kierowca		Klasa	Zespół				Rezultat
1	6		Stéphane Sarrazin Mike Conway Kamui Kobayashi	LMP1 HY		Toyota Gazoo Racing		M	244 okr.
2	8		Lucas Di Grassi Loïc Duval Oliver Jarvis	LMP1 HY		Audi Sport Team Joest		M	+ 1,439
3	1		Timo Bernhard Mark Webber Brendon Hartley	LMP1 HY		Porsche Team		M	+ 17,339
4	5		Anthony Davidson Sébastien Buemi Kazuki Nakajima	LMP1 HY		Toyota Gazoo Racing		M	+ 53,779
5	2		Romain Dumas Neel Jani Marc Lieb	LMP1 HY		Porsche Team		M	+ 1 okr.
6	13		Mathéo Tüscher Dominik Kraihamer Alexandre Imperatori	LMP1		Rebellion Racing		D	+ 15 okr.
7	26		Roman Rusinow Alex Brundle Will Stevens	LMP2		G-Drive Racing		D	+ 21 okr.
8	43		Ricardo González Filipe Albuquerque Bruno Senna	LMP2		RGR Sport by Morand		D	+ 21 okr.
9	36		Gustavo Menezes Nicolas Lapierre Stéphane Richelmi	LMP2		Signatech Alpine		D	+ 21 okr.
10	30		Antonio Giovinazzi Giedo van der Garde Sean Gelael	LMP2		Extreme Speed Motorsports		M	+ 21 okr.
11	31		Ryan Dalziel Luis Felipe Derani Chris Cumming	LMP2		Extreme Speed Motorsports		M	+ 22 okr.
12	42		Lewis Williamson Jonny Kane	LMP2		Strakka Racing		D	+ 22 okr.
13	44		Richard Bradley Roberto Mehri Matthew Rao	LMP2		Manor		D	+ 22 okr.
14	27		Nicolas Minassian Maurizio Mediani Michaił Aloszyn	LMP2		SMP Racing		D	+ 22 okr.
15	35		David Cheng Ho-Pin Tung Paul-Loup Chatin	LMP2		Baxi DC Racing Alpine		D	+ 23 okr.
16	37		Witalij Pietrow Kirył Ładygin Wiktor Szajtar	LMP2		SMP Racing		D	+ 24 okr.
17	67		Andy Priaulx Harry Tincknell	LMGTE Pro		Ford Chip Ganassi Team UK		M	+ 32 okr.
18	66		Olivier Pla Stefan Mücke	LMGTE Pro		Ford Chip Ganassi Team UK		M	+ 32 okr.
19	51		Gianmaria Bruni James Calado	LMGTE Pro		AF Corse		M	+ 32 okr.
20	71		Davide Rigon Sam Bird	LMGTE Pro		AF Corse		M	+ 32 okr.
21	95		Marco Sørensen Nicki Thiim	LMGTE Pro		Aston Martin Racing		D	+ 33 okr.
22	97		Darren Turner Richie Stanaway	LMGTE Pro		Aston Martin Racing		D	+ 33 okr.
23	77		Richard Lietz Michael Christensen	LMGTE Pro		Dempsey-Proton Racing		M	+ 34 okr.
24	98		Paul Dalla Lana Pedro Lamy Mathias Lauda	LMGTE Am		Aston Martin Racing		M	+ 36 okr.
25	83		François Perrodo Emmanuel Collard Rui Águas	LMGTE Am		AF Corse		M	+ 37 okr.
26	78		Christian Ried Wolf Henzler Joël Camathias	LMGTE Am		KCMG		M	+ 38 okr.
27	86		Michael Wainwright Adam Carroll Benjamin Barker	LMGTE Am		Gulf Racing UK		M	+ 39 okr.
28	88		Khaled Al Qubaisi David Heinemeier-Hansson Patrick Long	LMGTE Am		Abu Dhabi-Proton Racing		M	+ 44 okr.
29	45		Tor Graves Alex Lynn Shinji Nakano	LMP2		Manor		D	+ 54 okr.
30	50		Yutaka Yamagishi Pierre Ragues Ricky Taylor	LMGTE Am		Larbre Competition		M	+ 72 okr.
NSK	4		Simon Trummer Oliver Webb Pierre Kaffer	LMP1		ByKolles Racing Team		D
NSK	7		Marcel Fässler André Lotterer Benoît Tréluyer	LMP1 HY		Audi Sport Team Joest		M