Załoga Thiriet TDS Racing wygrała drugi wyścig sezonu 2013 Europejskiej Serii Le Mans. Na austriackim torze Red Bull Ring, sukcesy z Włoch powtórzyli także zwycięzcy w pozostałych kategoriach.
Bardzo ciekawe okazały się rezultaty pierwszego wyścigu serii ELMS w Austrii. Sukces na torze Imola, na Red Bull Ring powtórzyli nie tylko byli mistrzowie Europejskiej Serii Le Mans, załoga Thiriet TDS Racing – ale i triumfatorzy pozostałych kategorii, choć nie we wszystkich przypadkach oznaczało to awans na pozycję lidera w klasyfikacji generalnej. Nie wszędzie także, zwycięzcy swój sukces mogliby oprzeć wyłącznie na własnej, skutecznej jeździe – kilka załóg musiało niestety pożegnać się z czołówką z powodu pecha, który jeśli nie wyeliminował ich z wyścigu, to przynajmniej odebrał szanse na zwycięstwo. Jedną z takich załóg była właśnie brytyjska JOTA Sport, choć tym razem przegrana przyszła jej po części na własne życzenie – za to jeszcze przed wyścigiem, kilka pozycji stracił zdobywca pole-position, francuski Signatech Alpine…
Najlepsza załoga kwalifikacji LMP2 została mianowicie przesunięta na pozycję ósmą, gdyż swój najlepszy czas zaliczyła ona pod żółtą flagą. Pierre Ragues na starcie był więc ósmy – a z czoła startował Oliver Turvey z JOTA, który po rozpoczęciu rywalizacji obronił swoją pozycję, a potem zwiększał przewagę nad konkurentami. Na drugie miejsce awansował Mathias Beche z Thiriet TDS, wyprzedzając Jonathana Hirschiego z Murphy – a czwarty był Franck Mailleux z Morand Racing. Wkrótce Hirschi odzyskał pozycję, a 20 minut po starcie Beche spadł za Mailleuxa – po kwadransie natomiast, próbę ataków Bechego na Francuza wykorzystał Patrick Niederhauser z Race Performance. Ten, trzy kwadransie po starcie zjechał jednak na pierwszy pit-stop, razem z Hirschim i ósmym Kraihamerem z Boutsen Ginion – a po chwili to samo zrobił Turvey i Ragues. Wtedy też doszło do pierwszego pecha – awaria zatrzymała w boksach na kilkanaście minut prototyp od Murphy, eliminując go z rywalizacji o zwycięstwo.
Na prowadzeniu pozostał Turvey – a za nim znów był Beche, przed Niederhauserem, Mailleuxem i Raguesem. 70 minut po starcie nastąpił jednak kolejny zwrot – lider wyścigu otrzymał karę 30 sekund postoju za zbyt szybką jazdę w alei serwisowej – przez co załoga JOTA Sport spadła na miejsce czwarte, a Beche został nowym liderem. Szwajcar stopniowo zwiększał przewagę nad Niederhauserem, nad Mailleuxem i Raguesem miał już ją dość sporą – przez co druga seria pit-stopów nie odebrała załodze Thiriet TDS prowadzenia. Problemy miał natomiast zmiennik Niederhausera, Michel Frey, który chwilę po zmianie wypadł poza tor – spadając przez to za zmienniczkę Mailleuxa, Natachę Gachnang, oraz drugiego kierowcę prototypu Alpine, Nelsona Panciaticiego. W tym czasie, na tor powrócił również prototyp Murphy – za to problemy zatrzymały w boksach pojazd od Boutsen Ginion.
70 minut przed końcem wyścigu, Panciatici wyprzedził Natachę Gachnang – i rozpoczął pościg za prowadzącym Pierrem Thirietem. Czwarty był za to Michel Frey z Race Performance – jego jednak, 10 minut później pokonał Simon Dolan z JOTA Sport. Trzy kwadranse przed końcem rywalizacji, na ostatnie pit-stopy zjechali Panciatici i Gachnang – a niecałe 15 minut później zrobili to Thiriet i Dolan, ten drugi powracając za Francuza i Szwajcarkę. Panciatici próbował jeszcze dogonić Thirieta – ten jednak utrzymywał 20-sekundową przewagę już do mety, odnosząc w ten sposób drugie zwycięstwo w tym sezonie. Załoga Signatech-Alpine dojechała jako druga, za nią Morand Racing i JOTA Sport – a piąte miejsce spokojnie dowiózł Michel Frey. Wskutek problemów ekip Murphy i Boutsen Ginion, szósty na mecie była debiutująca w kategorii LMP2 załoga SMP Racing.
W kategorii LMPC, świetny start zaliczył Soheil Ayari z załogi Team Endurance nr 48 – niestety, chwilę później Francuz musiał zjawić się w boksach z powodu awarii w swoim pojeździe. Na czoło wyszedł więc Paul Loup Chatin w nr 49 – a po kłopotach na starcie, na drugie awansował Alex Loan z nr 47, wyprzedzając Corneliusa Jonesa z załogi Algarve Pro Racing Team. W kolejnych minutach, układ ten zmieniał się już tylko podczas rutynowych pit-stopów – nawet, gdy Jonesa zastąpił Nicky Catsburg. Holender ostatecznie dojechał do mety ze stratą niemal dwóch okrążeń do zwycięzcy kategorii, Garego Hirschi – za to tylko 5 sekund stracił do niego zmiennik Loana, Nico Verdonck.
Słabo spisała się natomiast na starcie najlepsza załoga kwalifikacji GTE, Porsche nr 77 od Proton Competition. Gianluca Roda spadł z pierwszego na czwarte miejsce – liderem został Joël Camathias z Ferrari od JMW przed dwoma pojazdami od RAM Racing: Gunnarem Jeanette z nr 53 i Mattem Griffinem z nr 52. Pół godziny po starcie Irlandczyk wyprzedził kolegę z zespołu, a po kolejnym kwadransie był już liderem – na żwir wyjechał natomiast Piergiuseppe Perazzini w Ferrari nr 55 od AF Corse. Ten jako pierwszy zjawił się w boksach – a jeszcze przed rutynowymi wizytami, przed Camathiasem był już także Jeanette.
Po zjazdach, Griffin prowadził przed zmiennikiem Jeanette, Frankiem Montecalvo – a Camathias był trzeci. Daleko do tyłu spadło za to Porsche nr 77 – a pojawiło się 911 nr 88 kierowane przez Klausa Bachlera. Piąty podążał Federico Leo w Ferrari nr 55, a szósty Emmanuel Collard w Porsche nr 75 od ProSpeed. Na początku ostatniej godziny, Bachler zjechał do boksów razem z trójką liderów – a chwilę później zrobił to Leo, oddając kierownicę Marco Ciociemu. Ten wyjechał przed Horstem Felbermayrem z Porsche nr 88 – a gdy bardzo późno pit-stop zaliczyła załoga nr 75, Włoch był czwarty. W czołówce natomiast, pół godziny przed metą Frankiego Montecalvo wyprzedził zmiennik Camathiasa, Andrea Bertolini – i do mety dowiózł on drugie miejsce dla załogi nr 66 od JMW. Prowadzenie do końca utrzymał zmiennik Matta Griffina w Ferrari nr 52, Johnny Mowlem.
W kategorii GTC, tuż po starcie liderem został Kirył Ładygin w Ferrari nr 69, wyprzedzając kolegę z zespołu SMP Racing, Aleksandra Frołowa z nr 72. Kwadrans po starcie, Frołowa pokonał także Stefano Gai w Ferrari nr 62 od AF Corse – a jego zmiennik, Andrea Rizzoli, po serii rutynowych pit-stopów wyszedł na czoło tej kategorii. W połowie wyścigu, nieplanowany pit-stop strącił załogę nr 72 z trzeciej pozycji – tu pojawił się natomiast Alasdair McCraig w BMW od Ecurie Ecosse, od startu ścigającej czołowe załogi. Na ostatni okres, czołowe załogi przygotowały najsilniejszych kierowców – i tak, liderem w Ferrari nr 62 był wtedy Lorenzo Casé, a w nr 69 ścigał go Fabio Babini. 35 minut przed metą, Casé zjechał na ostatnie, krótkie dotankowanie – jednak chwilę później okazało się, że naderwana część tylniego zderzaka ociera o oponę. Włoch zmuszony był jeszcze raz zjawić się w boksach – i właśnie dzięki temu, z drugiego zwycięstwa mogła cieszyć się załoga nr 69. Casé dojechał do mety jako drugi – a Ollie Millroy w BMW jako trzeci.
P | Nr | Kierowcy | Klasa | P | Zespół | Rezultat | |||
1 | 1 | Pierre Thiriet Mathias Beche |
LMP2 | 1 | Thiriet by TDS Racing | 122 okr. | |||
2 | 36 | Pierre Ragues Nelson Panciatici |
LMP2 | 2 | Signatech Alpine | +21.143 | |||
3 | 43 | Natasha Gachnang Frank Mailleux |
LMP2 | 3 | Morand Racing | +49.915 | |||
4 | 38 | Simon Dolan Oliver Turvey |
LMP2 | 4 | Jota Sport | + 1 okr. | |||
5 | 34 | Michel Frey Patric Niederhauser |
LMP2 | 5 | Race Performance | (+4.265) | |||
6 | 37 | Maurizio Mediani Siergiej Żłobin |
LMP2 | 6 | SMP Racing | + 3 okr. | |||
7 | 49 | Paul Loup Chatin Gary Hirsch |
LMPC | 1 | Team Endurance Challenge |
+ 4 okr. | |||
8 | 47 | Alex Loan Nico Verdonck |
LMPC | 2 | Team Endurance Challenge |
(+5.089) | |||
9 | 46 | Cornelius Jones Nicky Catsburg |
LMPC | 3 | Algarve Pro Racing Team | + 6 okr. | |||
10 | 52 | Johnny Mowlem Matt Griffin |
LMGTE | 1 | RAM Racing | (+6.922) | |||
11 | 66 | Joel Camathias Andrea Bertolini |
LMGTE | 2 | JMW Motorsport | (+1:02.702) | |||
12 | 53 | Gunnar Jeanette Franck Montecalvo |
LMGTE | 3 | RAM Racing | + 7 okr. | |||
13 | 55 | Piergiuseppe Perazzini Marco Cioci Federico Leo |
LMGTE | 4 | AF Corse | (+7.304) | |||
14 | 48 | Anthony Pons Soheil Ayari |
LMPC | 4 | Team Endurance Challenge |
(+41.976) | |||
15 | 75 | Francois Perrodo Emmanuel Collard |
LMGTE | 5 | ProSpeed Competition | (+1:12.328) | |||
16 | 88 | Horst Felbermayr Horst Felbermayr Jr. Klaus Bachler |
LMGTE | 6 | Proton Competition | + 8 okr. | |||
17 | 67 | Patrice Milesi Jean-Karl Vernay |
LMGTE | 7 | IMSA Performance Matmut |
(+16.382) | |||
18 | 69 | Kirył Ładygin Wiktor Szaitar Fabio Babini |
GTC | 1 | SMP Racing | (+1:04.666) | |||
19 | 77 | Christian Ried Gianluca Roda Nick Tandy |
LMGTE | 8 | Proton Competition | (+1:32.361) | |||
20 | 62 | Andrea Rizzoli Stefano Gai Lorenzo Casé |
GTC | 2 | AF Corse | + 9 okr. | |||
21 | 79 | Andrew Smith Ollie Millroy Alasdair McCaig |
GTC | 3 | Ecurie Ecosse | + 10 okr. | |||
22 | 54 | Yannick Mallegol Jean-Marc Bachelier Howard Blank |
LMGTE | 9 | AF Corse | (+1.403) | |||
23 | 60 | Peter Kox Nico Pronk |
GTC | 4 | Kox Racing | (+27.898) | |||
24 | 72 | Aleksandr Frołow Dewi Markozow |
GTC | 5 | SMP Racing | (+32.631) | |||
25 | 18 | Brendon Hartley Jonathan Hirschi |
LMP2 | 7 | Murphy Prototypes | + 20 okr. | |||
NSK | 4 | Dominik Kraihamer Thomas Holzer |
LMP2 | 8 | Boutsen Ginion Racing | + 53 okr. |
Nie przegap żadnej informacji. Obserwuj ŚwiatWyścigów.pl na Google News.