Chaos na ulicach Toronto – Herta wygrywa po dwóch latach przerwy

Colton Herta po dwóch lata wraca na najwyższe miejsce na podium. Amerykanin zamienił pole position na zwycięstwo na ulicach Toronto. Podium uzupełnili Kyle Kirkwood i Scott Dixon.

Przed weekendem skład wymienił jak zwykle zespół Dale Coyne Racing. Za sterami bolidu #51 po raz drugi w tym sezonie zasiadł Toby Sowery, a w #18 zadebiutował Hunter McElrea. W pierwszym treningu poważny wypadek, którego konsekwencją było złamanie kciuka, miał Alex Rossi. McLaren jako zastępstwo ściągnął będącego we Francji Theo Pourchaire’a. Francuz jedynie po telefonicznych konsultacjach z Tonym Kanaanem wskoczył do bolidu od razu na kwalifikacje.

Statystycznie najwięcej razy – siedmiokrotnie – triumfował na ulicznym obiekcie w Toronto Michael Andretti i to bolidy jego zespołu królowały w ten weekend. Colton Herta wygrał oba treningi, kwalifikacje i rozgrzewkę, a dodatkowo drugie miejsce w czasówce zajął Kyle Kirkwood. Wszystko zapowiadało pierwsze od dwunastu lat zwycięstwo teamu Andrettiego w Kanadzie.

Na starcie Herta zdołał utrzymać prowadzenie, jednak nie wszyscy kierowcy zdołali się zmieścić w ciasnym pierwszym zakręcie. Marcus Ericsson uderzył w bolid Christiana Rasmussena i złamał mu zawieszenie, w konsekwencji czego Duńczyk zakończył udział w wyścigu. Christian Lundgaard, chcąc uniknąć Ericssona i Rasmussena, zjechał gwałtownie do wewnętrznej, gdzie znajdował się już Pato O’Ward, który chcąc uniknąć Duńczyka, zjechał jeszcze bardziej do prawej i uderzył w jadącego tam Santino Ferrucciego. Amerykanin szczęśliwie nie połamał zawieszenia przy uderzeniu w ścianę i dotoczył się do alei serwisowej.

Na restarcie zaspał Kirkwood i Herta bez problemu obronił prowadzenie. O’Ward zaatakował Ericssona i awansował na trzynaste miejsce. W trzecim zakręcie Scott Dixon od zewnętrznej wyprzedził Augustina Canapino, który w następnym zakręcie skręcił prosto w bolid Nowozelandczyka, odbił się od niego i uderzył w ścianę, wywołując drugą neutralizację. Na dwudzieste pierwsze miejsce awansował debiutujący Hunter McElrea, a na dwudzieste drugie powracający Theo Pourchaire.

Po raz kolejny świetnie restart rozegrał Herta. Okrążenie po wznowieniu Will Power uporał się z Davidem Malukasem w walce o siódme miejsce. Australijczyk w obliczu startującego dopiero z osiemnastego miejsca Alexa Palou mógł odrobić tutaj sporo punktów. Na dwunastym okrążeniu na trzecie miejsce przed Scotta McLaughlina powrócił Felix Rosenqvist. Okrążenie później Nowozelandczyka wyprzedził również zespołowy kolega Josef Newgarden.

Na piętnastym okrążeniu udział w wyścigu w alei serwisowej z powodu usterki mechanicznej zakończył Sting Ray Robb. Na torze toczyła się agresywna walka o szóste miejsce pomiędzy McLaughlinem, Grosjeanem i Powerem. Będący cały czas pod presją Nowozelandczyk skapitulował i zjechał jako pierwszy z czołówki do swoich mechaników. Na dwudziestym szóstym okrążeniu zjechali Lundgaard i Palou, który jechał do tej pory na twardszej mieszance. Kółko później u swoich mechaników zameldował się Power i wyjechał zaraz za McLaughlinem, który już od dziesięciu okrążeń był na świeżych oponach.

Jako następni zjechali Newgarden i Grosjean. Amerykanin zdołał wyjechać przed zespołowymi kolegami, za to Francuz musiał uznać wyższość nie tylko kierowców Penske, ale również jadącego za nimi Pato O’Warda. Po chwili w boksie zameldował się Rosenqvist, który wyjechał przed Newgardenem, ale ten stan rzeczy nie trwał zbyt długo, ponieważ już do trójki Amerykanin opóźnił hamowanie i pięknym manewrem wyprzedził Szweda. Wreszcie na trzydziestym czwartym okrążeniu zjechali liderzy z Andretti, którzy wyjechali ze sporą przewagą nad resztą stawki.

Opony u Alexa Palou przestawały działać i na 46. okrążeniu został wyprzedzony przez Marcusa Ericssona. Trzy okrążenia później Szwed poszedł za ciosem i awansował na dziesiąte miejsce kosztem Marcusa Armstronga. Na 50. okrążeniu drugą falę pit-stopów rozpoczął Palou. Hiszpan wykonał świetną pracę na kółku wyjazdowym i wyjechał przed Davidem Malukasem i Romainem Grosjeanem, zjeżdżającymi kółko później. Potencjał podcinki zauważył Newgarden, ale po raz kolejny w tym sezonie miał ogromnego pecha. Jego ekipa wypuściła go zanim zostało dokręcone lewe tylne koło i musiała dopchnąć z powrotem bolid na stanowisko serwisowe, przez co Amerykanin stracił mnóstwo czasu. Dwukrotny mistrz serii wyjechał nawet za Palou. Okrążenie później zjechali dwaj liderzy z Andretti i ponownie wyjechali ze sporą przewagą nad resztą.

Na torze McLaughlin i Power uporali się z Felixem Rosenqvistem w walce o piąte i szóste miejsce. Plany dalszego awansu kierowców Penske pokrzyżował jednak Scott Dixon, który po swoim pit-stopie wyjechał na czwartym miejscu, prosto przed nosem McLaughlina. W innym miejscu Theo Pourchaire i Linus Lundqvist w walce nie zmieścili się w trzecim zakręcie, ale obaj zdołali wrócić do rywalizacji.

Na dohamowaniu do trzeciego zakrętu opony zblokował Rosenqvist, który na pobocze zabrał ze sobą Ericssona. Obaj Szwedzi zdołali wrócić do rywalizacji, a cała sytuacja pomogła Alexowi Palou, który bez wysiłku awansował o kolejne dwie pozycje. Po torze frunął Dixon, niwelując stratę do liderującego Herty do mniej niż dwóch sekund. Na 65. okrążeniu z powodu awarii hybrydy z rywalizacji wycofał się Rosenqvist. Pogoń Dixona zatrzymała kolejna neutralizacja wywołana przez wypadek Kyffina Simpsona w ósmym zakręcie.

Po raz kolejny na restarcie Herta i Kirkwood zachowali bezpieczny dystans między sobą. Na 73. okrążeniu w pierwszym zakręcie bez niczyjej pomocy obrócił się O’Ward, co wywołało reakcję łańcuchową. Miejsca na wyminięcie Meksykanina nie znalazł Ericsson, który jednak w obliczu tego, co wydarzyło się chwilę później, zaparkował w dość bezpiecznym miejscu. Pietro Fittipaldi zahaczył o przednie skrzydło O’Warda i wybił się w powietrze, a następnie poważnie w bolid Meksykanina wjechał jadący za Brazylijczykiem Santino Ferrucci, który wybił się wysoko w powietrze, uderzając w ścianę, okalającą tor, koziołkując na bolidzie Fittipaldiego i dachując na środku nitki wyścigowej. Całego zajścia nie uniknął również Nolan Siegel, który bardzo mocno uderzył w bolid swojego zespołowego kolegi, a w bolid młodego Amerykanina uderzył jeszcze Toby Sowery. Wszyscy kierowcy wyszli ze zdarzenia bez szwanku. Zablokowany tor spowodował czerwoną flagę.

Sowery zdołał dojechać do alei serwisowej i po niezbędnych naprawach wrócił do rywalizacji na ostatnim miejscu, na które został przesunięty za prace przy bolidzie w okresie czerwonej flagi. Po wszystkich neutralizacjach w grze pozostało jedynie szesnastu kierowców. Po kilku okrążeniach rozgrzewkowych za samochodem bezpieczeństwa wróciliśmy do rywalizacji. Po raz kolejny na restarcie kierowcy Andretti nie chcieli między sobą walczyć i utrzymali pozycje. Josef Newgarden inwazyjnie zaatakował Davida Malukasa w walce o siódmą pozycję i choć zdołał wyprzedzić kierowcę MSR, to przypłacił ten manewr przebitą oponą. Na tym walka się zakończyła, gdyż po raz kolejny nad torem powiewała żółta flaga. Will Power w piątym zakręcie zaatakował od wewnętrznej Scotta McLaughlina, ale stracił panowanie nad bolidem i wypchnął zespołowego kolegę na ścianę. Australijczyk za cały incydent otrzymał karę przejazdu przez aleję serwisową. Dodatkowo na walce Newgardena z Malukasem ucierpiał jeszcze Rinus VeeKay, który stracił kawałek przedniego skrzydła.

Pięciookrążeniowy sprint do mety ponownie rozpoczął się bez walki kierowców Andretti. Newgarden wyprzedził Rahala w walce o dziesiąte miejsce, a Armstrong uporał się z Malukasem i awansował na szóste miejsce. W momencie zjazdu Powera na karę na czwarte miejsce awansował Palou. Newgarden próbował iść za ciosem, ale nie zmieścił się w trzecim zakręcie i ponownie spadł na jedenaste miejsce. Pewnie w stronę mety za to zmierzali kierowcy Andretti i nic się w układzie czołówki nie zmieniło na ostatnim okrążeniu. Po raz pierwszy od Grand Prix Indianapolis w 2022 roku Colton Herta okazał się najlepszy w wyścigu IndyCar. Podium uzupełnili Kyle Kirkwood i Scott Dixon. Problemy wszystkich rywali, walczących o mistrzostwo, wykorzystał Alex Palou, kończąc rywalizację na czwartym miejscu. Theo Pourchaire dojechał na czternastym miejscu i wyprzedził w klasyfikacji generalnej etatowego kierowcę ekipy Nolana Siegela, mimo że przejechał jeden wyścig mniej.

Prowadzenie w klasyfikacji generalnej utrzymał Palou przed Powerem i Dixonem. Na czwartym miejscu ze stratą tylko czterech punktów do Dixona plasuje się Herta, a piąty jest Pato O’Ward. IndyCar wróci do rywalizacji po przerwie na igrzyska olimpijskie 18 sierpnia o północy czasu polskiego wyścigiem na Gateway.

PNrKierowcaZespół Rezultat
126
Colton Herta
Andretti Global with Curb-Agajanian85 okr.
227
Kyle Kirkwood
Andretti Global+ 0,346
39
Scott Dixon
Chip Ganassi Racing+ 0,968
410
Álex Palou
Chip Ganassi Racing+ 1,691
511
Marcus Armstrong
Chip Ganassi Racing+ 2,771
666
David Malukas
Meyer Shank Racing+ 3,085
745
Christian Lundgaard
Rahal Letterman Lanigan Racing+ 3,892
821
Rinus VeeKay
Ed Carpenter Racing+ 4,634
977
Romain Grosjean
Juncos Hollinger Racing+ 5,653
1015
Graham Rahal
Rahal Letterman Lanigan Racing+ 6,145
112
Josef Newgarden
Team Penske+ 10,492
1212
Will Power
Team Penske+ 11,555
138
Linus Lundqvist
DChip Ganassi Racing+ 1 okr.
147
Théo Pourchaire
DArrow McLaren+ 1 okr.
1551
Toby Sowery
DDale Coyne Racing with RWR+ 1 okr.
163
Scott McLaughlin
Team Penske+ 9 okr.
175
Patricio O'Ward
Arrow McLaren+ 13 okr.
1828
Marcus Ericsson
Andretti Global+ 13 okr.
1930
Pietro Fittipaldi
Rahal Letterman Lanigan Racing+ 13 okr.
2014
Santino Ferrucci
AJ Foyt Racing+ 13 okr.
216
Nolan Siegel
DArrow McLaren+ 13 okr.
224
Kyffin Simpson
DChip Ganassi Racing+ 19 okr.
2360
Felix Rosenqvist
Meyer Shank Racing+ 22 okr.
2418
Hunter McElrea
DDale Coyne Racing+ 28 okr.
2541
Sting Ray Robb
AJ Foyt Racing+ 72 okr.
2678
Agustín Canapino
Juncos Hollinger Racing+ 81 okr.
2720
Christian Rasmussen
DEd Carpenter Racing+ 85 okr.

Nie przegap żadnej informacji. Obserwuj ŚwiatWyścigów.pl na Google News.

Postaw mi kawę na buycoffee.to
Pokaż komentarze