Will Power przesunął się z siódmego na trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej IndyCar Series, co zawdzięcza swojemu zwycięstwo w ekscytującym powrocie serii na tor Road America po 9 latach przerwy.
Choć Power prowadził łącznie przez 46 z 50 okrążeń i po starcie z pole position jego pozycja wydawała się niezagrożona, w drugiej połowie wyścigu wyzwanie narzucili mu Simon Pagenaud i Tony Kanaan. Drugi z nich przyjechał na metę niecałą sekundę za Australijczykiem.
„Restart w końcówce wyścigu zawsze budzi obawy, ale stwierdziłem że wykorzystam wszystko, co mam, by zyskać przewagę”
– powiedział Power, który bronił się przed szybko zbliżającym się na miękkich oponach Kanaanem. „Wiedziałem, że mam zachowane push-to-passy – jeszcze przed wyścigiem wiedziałem, że to będzie kluczowy element, więc trzymałem je do samego końca. To bardzo satysfakcjonujący wyścig. Czuję, że wróciłem na swoje miejsce, a to bardzo dobre uczucie”
.
Australijczyk na starcie odjechał od aktualnego mistrza serii Scotta Dixona, który jako pierwszy kierowca musiał wycofać się z wyścigu zaledwie siedem okrążeń później z powodu problemów z silnikiem. To pozostawiło w walce Kanaana, Pagenauda i Grahama Rahala, który bez większych problemów wyprzedził lidera klasyfikacji przed pierwszą rundą pit-stopów.
Lider klasyfikacji generalnej pilnował jednak zużycia paliwa w swoim Chevrolecie, co umożliwiło mu przeskoczyć obu rywali po ostatnim postoju, na który zjechał okrążenie po prowadzącym Powerem i szybko zbliżał się do swojego zespołowego kolegi.
Potencjalna przewaga ilości paliwa w baku zniknęła jednak w momencie jedynej neutralizacji wyścigu, która pojawiła się na 40. okrążeniu. Conor Daly wypadł z toru i uderzył w barierę z opon, chwilę po tym jak tylne zawieszenie jego Hondy zapadło się na hamowaniu do pierwszego zakrętu. Amerykanin wyszedł z samochodu o własnych siłach i, obok Dixona, okazał się być jednym z zaledwie dwóch kierowców, którzy nie osiągnęli mety.
W momencie wznowienia wyścigu na sześć okrążeń przed metą, Power i Pagenaud znajdowali się na czele na twardych „czarnych” oponach, z kolei podążający za nimi Kanaan miał w swoim samochodzie miękkie „czerwone” opony. Miała to być równa walka, lecz kilka kilometrów później silnik Pagenauda zaczął odmawiać posłuszeństwa i tracił on pozycje za pozycją.
Kanaan był pierwszy, który mógł na tym skorzystać, lecz swój manewr wykonał dopiero w końcówce okrążenia, w zakręcie „Canada”, co dało Powerowi wystarczająco dużo czasu na wyrobienie przewagi. O ile Kanaan dysponował lepszym tempem na „czerwonych” oponach, Power zrobił na prostych użytek z systemu push-to-pass, i mając pozostałych kilka użyć więcej, skutecznie bronił się przed Brazylijczykiem, który wpadł na metę zaledwie 0,7429 sekundy za zwycięzcą.
Podium po solidnym wyścigu uzupełnił Graham Rahal, który nie mógł nawiązać walki z czołową dwójką w emocjonującej końcówce wyścigu. Jednym z bohaterów rywalizacji był Ryan Hunter-Reay, który zmagał się z grypą. Amerykanin wyprzedził Hélio Castronevesa i Charliego Kimballa, pomimo bycia wypchniętym na trawę przez kierowcę Chipa Ganassiego. Kimball następnie naraził się Juan-Pablo Montoyi, którego również wywiózł poza tor w końcówce rywalizacji. Za Kolumbijczykiem znalazł się przez to Josef Newgarden, dzięki czemu między tą dwójką wywiązał się piękny pojedynek, zakończony ostatecznie na korzyść Montoyi. Newgarden, startujący ze złamanym obojczykiem, wykonał największy postęp w trakcie wyścigu, przebijając się z końca stawki aż na ósme miejsce, dzięki czemu pozostał w kontakcie z czołową grupą klasyfikacji generalnej.
Liderem mistrzostw pozostał Simon Pagenaud. Francuz w końcówce wyścigu spadł aż na 13. miejsce, znacznie uszczuplając swoją potencjalną zdobycz punktową. Scott Dixon nie mógł jednak na tym skorzystać i spadł na czwarte miejsce, wyprzedzony przez Hélio Castronevesa i Willa Powera. Ten ostatni, dzięki drugiemu zwycięstwu z rzędu, powrócił do walki o mistrzostwo po opuszczeniu pierwszego wyścigu sezonu i na siedem wyścigów do końca sezonu traci 81 punktów do Francuza.
Kolejna runda IndyCar Series odbędzie się w drugi weekend lipca na owalu Iowa Speedway.
P | Nr | Kierowca | Zespół | Rezultat | |||
1 | 12 | ![]() |
Will Power | Team Penske | ![]() |
50 okr. | |
2 | 10 | ![]() |
Tony Kanaan | Chip Ganassi Racing Teams | ![]() |
+ 0,7429 | |
3 | 15 | ![]() |
Graham Rahal | RLL with Theodore Racing | ![]() |
+ 5,9608 | |
4 | 28 | ![]() |
Ryan Hunter-Reay | Andretti Autosport | ![]() |
+ 9,3597 | |
5 | 3 | ![]() |
Hélio Castroneves | Team Penske | ![]() |
+ 10,5340 | |
6 | 83 | ![]() |
Charlie Kimball | Chip Ganassi Racing Teams | ![]() |
+ 10,9966 | |
7 | 2 | ![]() |
Juan Pablo Montoya | Team Penske | ![]() |
+ 12,6191 | |
8 | 21 | ![]() |
Josef Newgarden | Ed Carpenter Racing | ![]() |
+ 13,8835 | |
9 | 20 | ![]() |
Spencer Pigot | Ed Carpenter Racing | ![]() |
+ 15,7290 | |
10 | 26 | ![]() |
Carlos Muñoz | Andretti Autosport | ![]() |
+ 17,1132 | |
11 | 41 | ![]() |
Jack Hawksworth | A.J. Foyt Enterprises | ![]() |
+ 18,7152 | |
12 | 27 | ![]() |
Marco Andretti | Andretti Autosport | ![]() |
+ 19,9030 | |
13 | 22 | ![]() |
Simon Pagenaud | Team Penske | ![]() |
+ 21,1530 | |
14 | 5 | ![]() |
James Hinchcliffe | Schmidt Peterson Motorsports | ![]() |
+ 22,1333 | |
15 | 98 | ![]() |
Alexander Rossi | D | Andretti Herta Autosport | ![]() |
+ 22,5908 |
16 | 7 | ![]() |
Michaił Aloszyn | Schmidt Peterson Motorsports | ![]() |
+ 23,5531 | |
17 | 14 | ![]() |
Takuma Sato | A.J. Foyt Enterprises | ![]() |
+ 35,3665 | |
18 | 11 | ![]() |
Sébastien Bourdais | KVSH Racing | ![]() |
+ 1 okr. | |
19 | 19 | ![]() |
Gabby Ghaves | Dale Coyne Racing | ![]() |
+ 1 okr. | |
20 | 8 | ![]() |
Max Chilton | D | Chip Ganassi Racing Teams | ![]() |
+ 2 okr. |
21 | 18 | ![]() |
Conor Daly | D | Dale Coyne Racing | ![]() |
+ 11 okr. |
22 | 9 | ![]() |
Scott Dixon | Chip Ganassi Racing Teams | ![]() |
+ 44 okr. |
Nie przegap żadnej informacji. Obserwuj ŚwiatWyścigów.pl na Google News.