André Negrão, Nicolas Lapierre i Matthieu Vaxivière mogli świętować swoje pierwsze zwycięstwo w klasie Hipersamochodów Długodystansowych Mistrzostw Świata FIA WEC na koniec inaugurującego sezon 2022 1000-milowego wyścigu w Sebring. Rywalizacja została zakończona przedwcześnie z powodu warunków pogodowych.
Czerwona flaga, która została wywieszona na 68 minut przed końcem wyścigu z powodu pobliskich burz z piorunami, była drugą w trakcie piątkowego wyścigu. Pierwszą, 30-minutową przerwę spowodował José María López, który najechał na własny splitter, po czym wpadł z dużą prędkością w barierę w 14. zakręcie i koziołkował. Dyrektor wyścigu próbował jeszcze wznowić rywalizację i stawka ponownie zaczęła jechać za samochodem bezpieczeństwa, lecz kolejne wyładowania ostatecznie zakończyły wyścig na 45 minut przed czasem.
Odpadnięcie z rywalizacji załogi Toyoty #7 oznaczało, że podium podzielą między sobą wszystkie trzy zespoły w klasie hipersamochodów. Moment incydentu z udziałem Argentyńczyka był niekorzystny dla siostrzanej załogi #8, bowiem Brendon Hartley był zmuszony zjechać awaryjnie po paliwo podczas neutralizacji, przy zamkniętej alei serwisowej. Nowozelandczyk wrócił do boksów okrążenie później, aby wykonać pełen serwis.
Dwa zjazdy do boksów Toyoty dały przewagę załodze Alpine, która na dwie godziny przed końcem prowadziła z przewagą prawie półtorej minuty. Gdyby wyścig został rozegrany na pełnym dystansie, francuska ekipa prawdopodobnie straciłaby tę przewagę z uwagi na konieczność dodatkowego pit-stopu, lecz do takiego scenariusza nigdy nie doszło z uwagi na pogarszającą się pogodę. Zwycięska załoga przejechała 194 z 268 zaplanowanych okrążeń.
Podobne tempo do Toyoty przez cały wyścig prezentował lokalny zespół Glickenhaus. Szanse na dobry wynik amerykańskiej ekipy pogrzebała jednak kara drive-through, którą Ryan Briscoe otrzymał za wyprzedzenie Corvette przed zjazdem samochodu bezpieczeństwa.
16-letni Joshua Pierson został najmłodszym zwycięzcą w historii WEC, triumfując w klasie LMP2 wraz z Paulem di Restą i Oliverem Jarvisem. Załoga United Autosports USA #23 znajdowała się na czele przez całą drugą połowę wyścigu, nie licząc chwili zjazdów do boksów, kiedy to pierwsze miejsce na krótko obejmowała załoga WRT #31.
To właśnie Sean Gelael, Robin Frijns i René Rast zajęli drugie miejsce, przed swoimi zespołowymi kolegami Rui Andrade, Ferdinandem Habsburgiem i Normanem Nato.
Dzięki alternatywnej strategii, debiutujący w WEC zespół Prema Orlen Team prowadził przez 19 okrążeń, gdy za kierownicą znajdował się Louis Delétraz. Załoga Roberta Kubicy miała jednak pecha, gdyż akurat wtedy pojawiła się czerwona flaga po wypadku Lópeza, która zniwelowała całą przewagę Szwajcara na torze. Delétraz nie był w stanie utrzymywać prowadzenia na zużytych oponach, a Robert Kubica nie mógł powtórzyć swojej szarży ku czołówce z początku wyścigu w jego końcówce, z powodu przedwczesnego finiszu. Delétraz, Kubica i Lorenzo Colombo zajęli czwarte miejsce w klasie LMP2.
Polski zespół Inter Europol Competition mocno rozpoczął 1000-milowy wyścig, przebijając się z samego końca stawki na 10. pozycję w klasie LMP2. Późniejsze problemy z elektryką, a w końcu awaria sprzęgła, oznaczały jednak przedwczesny koniec dla załogi #34.
Walka o zwycięstwo w klasie GTE Pro rozegrała się pomiędzy załogami Porsche i Corvette. Oba niemieckie auta musiały odbyć 15-sekundową karę za zbyt duży odstęp do prototypów na starcie wyścigu, a także zmagały się z większym zużyciem opon, co przeważało szalę zwycięstwa na korzyść lokalnej ekipy.
Czerwona flaga zniwelowała jednak całą przewagę Corvette, które następnie straciło czas w alei serwisowej na naprawie drzwi uszkodzonych w wyniku kolizji. Tommy Milner powrócił na drugie miejsce po ostatniej serii pit-stopów, lecz nie zdołał dogonić Michaela Christensena w Porsche #92 w trakcie pozostałych 25 okrążeń rywalizacji. Duńczyk dzielił zwycięskie auto z Kevinem Estrem.
Samochody Astona Martina zajęły dwa pierwsze miejsca w klasie GTE Am, a zwycięstwo odniosła załoga Northwest AMR w składzie Paul Dalla Lana, David Pittard i Nicki Thiim.
Druga runda sezonu 2022 WEC odbędzie się na początku maja na torze Spa-Francorchamps.
P | Nr | Kierowca | Klasa | Zespół | Rezultat | Okr. | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | 36 | André Negrão Nicolas Lapierre Matthieu Vaxivière | Hypercar | Alpine Elf Team | 194 okr. | 194 | |||
2 | 8 | Sébastien Buemi Brendon Hartley Ryō Hirakawa | Hypercar | Toyota Gazoo Racing | + 37,466 | 194 | |||
3 | 708 | Olivier Pla Romain Dumas Ryan Briscoe | Hypercar | Glickenhaus Racing | + 1 okr. | 193 | |||
4 | 23 | Paul di Resta Oliver Jarvis Joshua Pierson | LMP2 | United Autosports USA | + 2 okr. | 192 | |||
5 | 31 | Sean Gelael Robin Frijns René Rast | LMP2 | Team WRT | + 2 okr. | 192 | |||
6 | 41 | Rui Andrade Ferdinand Habsburg Norman Nato | LMP2 | Realteam by WRT | + 2 okr. | 192 | |||
7 | 9 | Robert Kubica Louis Delétraz Lorenzo Colombo | LMP2 | Prema ORLEN Team | + 2 okr. | 192 | |||
8 | 28 | Oliver Rasmussen Ed Jones Jonathan Aberdein | LMP2 | JOTA | + 2 okr. | 192 | |||
9 | 38 | Roberto González António Félix da Costa Will Stevens | LMP2 | JOTA | + 2 okr. | 192 | |||
10 | 22 | Philip Hanson Filipe Albuquerque Will Owen | LMP2 | United Autosports USA | + 2 okr. | 192 | |||
11 | 5 | Dane Cameron Emmanuel Collard Felipe Nasr | LMP2 | Team Penske | + 2 okr. | 192 | |||
12 | 83 | François Perrodo Nicklas Nielsen Alessio Rovera | LMP2P/A | AF Corse | + 3 okr. | 191 | |||
13 | 35 | Jean-Baptiste Lahaye Matthieu Lahaye François Heriau | LMP2P/A | Ultimate | + 4 okr. | 190 | |||
14 | 45 | Steven Thomas James Allen René Binder | LMP2P/A | Algarve Pro Racing | + 4 okr. | 190 | |||
15 | 1 | Lilou Wadoux Sébastien Ogier Charles Milesi | LMP2 | Richard Mille Racing Team | + 5 okr. | 189 | |||
16 | 44 | Miroslav Konopka Mathias Beche Tijmen van der Helm | LMP2P/A | ARC Bratislava | + 6 okr. | 188 | |||
17 | 92 | Michael Christensen Kévin Estre | LMGTE Pro | Porsche GT Team | + 11 okr. | 183 | |||
18 | 64 | Tommy Milner Nick Tandy | LMGTE Pro | Corvette Racing | + 11 okr. | 183 | |||
19 | 91 | Gianmaria Bruni Richard Lietz | LMGTE Pro | Porsche GT Team | + 11 okr. | 183 | |||
20 | 51 | Alessandro Pier Guidi James Calado | LMGTE Pro | AF Corse | + 11 okr. | 183 | |||
21 | 98 | Paul Dalla Lana David Pittard Nicki Thiim | LMGTE Am | Northwest AMR | + 14 okr. | 180 | |||
22 | 52 | Miguel Molina Antonio Fuoco | LMGTE Pro | AF Corse | + 14 okr. | 180 | |||
23 | 33 | Ben Keating Florian Latorre Marco Sørensen | LMGTE Am | TF Sport | + 14 okr. | 180 | |||
24 | 56 | Brendan Iribe Oliver Millroy Ben Barnicoat | LMGTE Am | Team Project 1 | + 14 okr. | 180 | |||
25 | 77 | Christian Ried Sebastian Priaulx Harry Tincknell | LMGTE Am | Dempsey-Proton Racing | + 14 okr. | 180 | |||
26 | 85 | Rahel Frey Michelle Gatting Sarah Bovy | LMGTE Am | Iron Dames | + 15 okr. | 179 | |||
27 | 777 | Satoshi Hoshino Tomonobu Fujii Charles Fagg | LMGTE Am | D'Station Racing | + 15 okr. | 179 | |||
28 | 21 | Simon Mann Christoph Ulrich Toni Vilander | LMGTE Am | AF Corse | + 16 okr. | 178 | |||
29 | 60 | Claudio Schiavoni Matteo Cressoni Giancarlo Fisichella | LMGTE Am | Iron Lynx | + 16 okr. | 178 | |||
30 | 54 | Thomas Flohr Francesco Castellacci Nick Cassidy | LMGTE Am | AF Corse | + 16 okr. | 178 | |||
31 | 34 | Jakub Śmiechowski Esteban Gutiérrez Fabio Scherer | LMP2 | Inter Europol Competition | + 20 okr. | 174 | |||
32 | 88 | Fred Poordad Patrick Lindsey Julien Andlauer | LMGTE Am | Dempsey-Proton Racing | + 25 okr. | 169 | |||
33 | 10 | Nico Müller Ryan Cullen Mike Rockenfeller | LMP2 | Vector Sport | + 37 okr. | 157 | |||
NSK | 71 | Franck Dezoteux Pierre Ragues Gabriel Aubry | LMGTE Am | Spirit of Race | |||||
NSK | 7 | Mike Conway Kamui Kobayashi José María López | Hypercar | Toyota Gazoo Racing | |||||
NSK | 46 | Matteo Cairoli Mikkel Pedersen Nicolas Leutwiler | LMGTE Am | Team Project 1 |