Pełna stawka na Road America

Wszystkie 33 załogi pojawią się na słynnym torze Road America podczas szóstej rundy Amerykańskiej Serii Le Mans. Kibice liczą na powtórkę z emocjonującej rywalizacji w Kanadzie.

Dla niejednego Amerykanina, 6.5-kilometrowa pętla leżąca niedaleko Elkhart Lake w stanie Wisconsin jest czymś w rodzaju amerykańskiego Spa-Francorchamps. Otwarty w 1955 roku i niezmieniony od tego czasu tor, co rok przyciąga do siebie mnóstwo kibiców uwielbiających oglądać różnorakie tam rywalizacje – a i kierowcy chwalą ten obiekt, szczególnie jego kształt łączący różne typy zakrętów z długimi prostymi. Dla kibiców ALMS, Road America to również od kilku lat miejsce bardzo emocjonujących i nierozstrzygniętych dosłownie do mety rywalizacji – tylko w ostatnich dwóch sezonach, różnica między zwycięzcą a drugim na mecie wynosiła mniej, niż 0.2 sekundy! W tym roku, powtórki z tych wydarzeń raczej jednak oczekiwać nie możemy – a i fakt, że z 4 godzin wyścigu pozostało nam typowe 2 i 45 minut, nieco tą imprezę zubaża.

W ubiegłym roku, konfrontacja pojazdów P1 okazała się niezwykle ciekawa – Dyson Racing wygrał wtedy z Muscle Milk różnicą zaledwie 0.1 sekundy. Co więcej – była to niejako powtórka z roku 2011, gdy Muscle Milk pokonał Dyson Racing różnicą 0.2 sekundy – a w roku 2010, pierwsze cztery pojazdy na mecie różniło zaledwie 6 sekund. Tym razem, na taki spektakl raczej liczyć nie możemy – jak pokazała runda w Kanadzie, nawet zmiana kierowców nie pozwoliła ekipie Dyson Racing na równorzędną rywalizację z Muscle Milk. Ten, pewnie podąża do kolejnego triumfu w kategorii P1 – za to kibice nieprzychylni prototypowi Deltawing wskazują, że niemal pewnym jest także kolejna awaria w tym specyficznym pojeździe dołączonym do tej klasy…

Jak pokazał wyścig w Kanadzie, interesującej rywalizacji możemy za to spodziewać się w innych kategoriach – poczynając od P2, gdzie gdy patrzymy na wyniki poprzednich wyścigów, według naprzemiennej kolejności zwycięstw triumfować powinna załoga nr 01 od Extreme Speed Motorsports: Guy Cosmo i Scott Sharp. Ci wygrywali dotychczas w wyścigach „parzystych” – „nieparzyste” należały natomiast do Marino Franchittiego i Scotta Tuckera z Level 5, co potwierdziła ich wygrana w piątej rundzie na Mosport Park. W ten sposób, Franchitti i Tucker znów nieco oddalili się od Cosmo i Sharpa – jeśli jednak kolejne zwycięstwo odniesie załoga nr 01, to różnica ta znów stanie się iluzoryczna.

Więcej powiedzieć można o tym, kto może wygrać w tym roku kategorię PC – gdyż tu widać, iż prowadzący w klasyfikacji generalnej Colin Braun z CORE Autosports dobrze radzi sobie w „krótszych” wyścigach. Jego główny konkurent z PR1/Mathiasen Motorsports, zmieniający partnerów Mike Guasch, ma na koncie sporo punktów dzięki wygranym na Sebring i Laguna Seca – w innych wyścigach radzi sobie jednak nieco gorzej. Stały partner Brauna, Jonathan Bennett, jest trzeci tylko przez nieobecność w Sebring – za to w ubiegłym roku właśnie on był w załodze zwycięzców na Road America, tak więc wygrana załogi CORE jest jeszcze bardziej tu prawdopodobna. Na kolejnych miejscach widnieją Chris Cumming z BAR1 Motorsports i Tristan Nunez z Performance Tech – z już większą stratą do liderów, za to z minimalną różnicą między sobą zarówno jako kierowcy, jak i zespoły.

Jednym z głównych pytań dotyczących kategorii GT będzie z pewnością to o możliwości nowych Viperów. W Kanadzie, dwa miejsca na podium wyraźnie poprawiły notowania ekipy SRT – teraz pora na stwierdzenie, czy był to tylko pojedynczy wybryk, czy też „Żmije” stają się równorzędnym konkurentem dla Corvette i BMW. Atutem dla tych ostatnich, które na Mosport Park wypadły dość średnio, będzie natomiast zwycięstwo tej ekipy rok temu – choć wtedy, BMW używało jeszcze modeli M3 GT – a na okrążeniu lidera tej klasy, do mety dojechało jeszcze sześć innych pojazdów. Jakby tego było mało – jedyny z ówczesnych zwycięzców, Bill Auberlen, jeździ dziś z Maxime Martinem – a w klasyfikacji generalnej liderem jest Dirk Müller, czyli kierowca drugiego Z4… Do gry wraca nam również Ferrari od Risi Competizione, które po drugim miejscu na Sebring, w kolejnych rundach wypada dość słabo jak na Italię związaną z AF Corse…

Pozostaje nam jeszcze kategoria GTC – a w niej, w ubiegłym roku wyścig ten wygrała załoga Coopera MacNeila, natomiast drugie miejsce zajęła ta Jeroena Bleekemolena. Jeśli więc Ci startują w tym sezonie razem, a dodatkowo wygrali ostatnią rundę na Mosport Park i prowadzą w klasyfikacji generalnej – pytanie o faworytów wyścigu wydaje się być retoryczne… Niemniej, pamiętajmy, że tyle samo punktów mają także Spencer Pumpelly i Nelson Canache z Flying Lizards, a Henrique Cisneros (a właściwie jego partner z NGT Motorsports, Sean Edwards) nierzadko tej dwójce zagraża – Bleekemolen i MacNeil będą więc musieli się postarać, by spełnić oczekiwania swoich kibiców. Możliwe też, że do gry włączy się ktoś z pozostałych ekip – choć na to szanse wydają się być dość niewielkie.

Co ciekawe, impreza pod Elkhart Lake gromadzi nam w ten weekend także konkurencyjną serię wyścigów długodystansowych – Rolex Sports Car Series. Właśnie ten odbędzie się w sobotnie popołudnie – runda ALMS przewidziana jest więc na niedzielę o godzinie 21:00 czasu polskiego. W piątek w godzinach 18:50 i 23:00 odbędą się dwie sesje treningowe, a w sobotę o 21:00 kwalifikacje. Dla zainteresowanych – wyścig Rolex Sports Car Series będzie miał miejsce w sobotę o 23:00.

Nr	Kierowcy		Klasa	Zespół		Samochód
6		Klaus Graf Lucas Luhr	P1		Muscle Milk Pickett Racing		HPD ARX-03c
16		Tony Burgess Chris McMurry	P1		Dyson Racing Team		Lola B12/60 Mazda
0		Andy Meyrick Katherine Legge	P1		Deltawing Racing Cars		Deltawing LM12
01		Scott Sharp Guy Cosmo	P2		Extreme Speed Motorsport		HPD ARX-03b
02		Ed Brown Johannes van Overbeek	P2		Extreme Speed Motorsport		HPD ARX-03b
551		Scott Tucker Marino Franchitti	P2		Level 5 Motorsport		HPD ARX-03b
552		Scott Tucker Ryan Briscoe	P2		Level 5 Motorsport		HPD ARX-03b
3		Jan Magnussen Antonio Garcia	GT		Corvette Racing		Chevrolet Corvette C6.ZR1
4		Oliver Gavin Tommy Milner	GT		Corvette Racing		Chevrolet Corvette C6.ZR1
17		Wolf Henzler Bryan Sellers	GT		Team Falken Tire		Porsche 911 GT3-RSR (997)
23		Leh Keen Townsend Bell	GT		Team West Alex Job Racing		Ferrari 458 Italia GTC
48		Bryce Miller Marco Holzer	GT		Paul Miller Racing		Porsche 911 GT3-RSR (997)
55		Bill Auberlen Maxime Martin	GT		BMW Team RLL		BMW Z4 GTE
56		Dirk Müller John Edwards	GT		BMW Team RLL		BMW Z4 GTE
62		Olivier Beretta Matteo Malucelli	GT		Risi Competizione		Ferrari 458 Italia GTC
91		Marc Goossens Dominik Farnbacher	GT		SRT Motorsports		SRT Viper GTS-R
93		Jonathan Bomarito Kuno Wittmer	GT		SRT Motorsports		SRT Viper GTS-R
06		Patrick Long Tom Kimber-Smith	GT		CORE Autosport		Porsche 911 GT3-RSR (997)
7		James French Rusty Mitchell	PC		BAR1 Motorsports		Oreca FLM09
8		Kyle Marcelli Chris Cumming	PC		BAR1 Motorsports		Oreca FLM09
9		Bruno Junqueira Duncan Ende	PC		RSR Racing		Oreca FLM09
18		Tristan Nunez Charlie Shears	PC		Performance Tech Motorsports		Oreca FLM09
52		Mike Guasch David Cheng	PC		PR1 Mathiasen Motorsports		Oreca FLM09
81		Mirco Schultis Renger Van Der Zande	PC		8Star Mishumotors		Oreca FLM09
05		Jonathan Bennett Colin Braun	PC		CORE Autosport		Oreca FLM09
11		Mike Hedlund Jan Heylen	GTC		JDX Racing		Porsche 911 GT3 Cup (997)
22		Cooper MacNeil Jeroen Bleekemolen	GTC		Alex Job Racing		Porsche 911 GT3 Cup (997)
27		Patrick Dempsey Andy Lally	GTC		Dempsey Del Piero Racing		Porsche 911 GT3 Cup (997)
30		Henrique Cisneros Sean Edwards	GTC		NGT Motorsports		Porsche 911 GT3 Cup (997)
44		Seth Neiman Dion von Moltke	GTC		Flying Lizard Motorsport		Porsche 911 GT3 Cup (997)
45		Nelson Canache, Jr. Spencer Pumpelly	GTC		Flying Lizard Motorsport		Porsche 911 GT3 Cup (997)
66		Ben Keating Damien Faulkner	GTC		TRG		Porsche 911 GT3 Cup (997)
68		David Ostella Craig Stanton	GTC		TRG		Porsche 911 GT3 Cup (997)