Neel Jani, Nicolas Prost i Andrea Belicchi wygrali wyścig Petit Le Mans na torze Road Atlanta. Lucas Luhr i Klaus Graf zajmując trzecie miejsce w LMP1 zostali mistrzami Amerykańskiej Serii Le Mans. W klasie GT rywalizację zdominowało Ferrari, a Kuba Giermaziak doprowadził auto nr 30 do mety na pierwszej pozycji w klasie GTC.
Neel Jani wystartował z pole position w Loli-Toyota zespołu Rebellion i utrzymał prowadzenie przed Lucasem Luhrem aż do pierwszej rundy zjazdów do boksów. Obaj kierowcy zjechali na tym samym okrążeniu i tankowali jedynie paliwo. Ekipa Muscle Milk zrobiła to jednak szybciej i Lucas Luhr objął prowadzenie w wyścigu. Wtedy rozpoczęły się kłopoty liderów klasyfikacji Amerykańskiej Serii Le Mans. Po godzinie rywalizacji Luhr zderzył się z Peterem LeSaffre z Green Hornet Racing. Ten sam samochód uczestniczył w wypadku prototypu DeltaWing wcześniej w tym tygodniu. LeSaffre musiał się wycofać z rywalizacji, natomiast auto Muscle Milk z poważnymi uszkodzeniami nadwozia zostało odholowane na padok, gdzie zespół przez prawie godzinę naprawiał uszkodzenia. Po wyjeździe na tor auto wróciło na padok, by ponownie ustawić nachylenie kół, co nie zostało zrobione podczas naprawy. Ekipę Muscle Milk kosztowało to 50 okrążeń, jednak by wywalczyć tytuł ALMS musieli przejechać 70% dystansu zwycięzcy klasy LMP1, więc ta strata nie była dużym problemem dla zespołu.
„Myślę, że mieliśmy dobry samochód, by nawiązać walkę z Rebellion”
, powiedział Luhr. „Sposób w jaki zespół reagował i pracował w skupieniu, by ten samochód wrócił na tor jest niesamowity. Jako kierowca, możesz być dumny z bycia częścią tak silnego zespołu”
.
Problemów nie uniknęła także druga ekipa walcząca o tytuł - Dyson Racing. Oba auta zmagały się z problemami elektrycznymi i dostarczeniem paliwa do silnika. Chris Dyson i Guy Smith ukończyli wyścig ze stratą 56 okrążeń, na drugiej pozycji w klasie LMP1, pokonując ekipę Muscle Milk, jednak nie wystarczyło to do sięgnięcia po tytuł. Na czele stawki cały czas jechali Jani, Prost i Belicchi, którzy po bezproblemowym wyścigu pokonali dystans 1000 mil w niecałe 9 godzin i 38 minut.
Drugie miejsce w klasyfikacji generalnej i zwycięstwo w klasie LMP2 wywalczyli Scott Tucker i Christophe Bouchut z zespołu Level 5. Wywalczyli oni tym samym tytuł mistrzowski w tej klasie. Podczas wyścigu w Road Atlanta, razem z nimi w aucie z numerem 95 pojechał Luis Diaz. Drugie miejsce w klasie wywalczyli Mario Franchitti, Marino Franchitti i Scott Tucker, który dołączył do nich w drugim aucie zespołu Level 5. Na najniższym stopniu podium stanęli Mathias Beche, Pierre Thiriet i Christophe Tinseau z zespołu Thiriet by TDS Racing. Ta załoga była najwyżej sklasyfikowanym zespołem Europejskiej Serii Le Mans, tym samym zdobywając mistrzostwo w tej serii.
„Mamy bardzo dobry samochód”
, powiedział Bouchut. „Świetnie sobie radzi w czasie dublowania. Ten wyścig jest wyjątkowy. Musisz połączyć element ryzyka i cierpliwość. Bardzo łatwo o kolizję i utratę pozycji, jednak my mieliśmy doskonały wyścig”
.
Piąte miejsce w klasyfikacji zajęliby Lucas Ordóñez i Gunnar Jeannette w niezwykłym prototypie Nissan DeltaWing. Auto z numerem 0 nie było klasyfikowane w wyścigu, jednak wywarło ogromne wrażenie na wszystkich obserwatorach. Alex Popow, Ryan Dalziel i Mark Wilkins wygrali w klasie LMPC za kierownicą auta zespołu CORE Autosport.
W klasie GT przez cały wyścig trwała zacięta rywalizacja. Scott Sharp po starcie obronił prowadzenie w Ferrari z numerem 01, jednak już w pierwszej godzinie rywalizacji wyprzedził go Oliver Gavin. Johannes van Overbeek po przejęciu kierownicy w Ferrari był jednak w stanie odzyskać prowadzenie, a Toni Vilander poprowadzić Ferrari 458 po wspaniałe zwycięstwo z różnicą 30 sekund nad Antonio Garcią w Corvette z numerem 4. Partnerami Garcii byli Jordan Taylor i Jan Magnussen, dla którego to koniec rekordowej serii. Duńczyk był dotychczas jedynym kierowcą, który wygrał wyścig w każdym sezonie ALMS, jednak w tym roku nie stanął na najwyższym stopniu podium. Jörg Müller, Bill Auberlen i Jonathan Summerton zajęli trzecie miejsce w BMW z numerem 55, co dało niemieckiemu producentowi drugie miejsce w klasyfikacji, pokonując Porsche. Mistrzostwo już w poprzedniej rundzie wywalczył Chevrolet Corvette.
„Miałem w myślach rok 2010, kiedy prowadziłem i skończyło mi się paliwo na dwa zakręty przed końcem”
, powiedział Vilander. „Przez większość mojego ostatniego przejazdu rozmawiałem przez radio z moim inżynierem Lee i starałem się robić wszystko, by oszczędzać paliwo. Poczułem ulgę, gdy przejechałem przez zakręt 10 i miałem jeszcze dość paliwa. Czuliśmy ogromne emocje. W tym roku dużo podróżowałem i nie byłem z rodziną, ale właśnie dla takich chwil się ścigamy”
.
Emocji nie brakowało w klasie GT Challenge. W ostatnich minutach rywalizacji Jakub Giermaziak wyprzedził Leh Keena i odniósł zwycięstwo w swoim debiucie w Amerykańskiej Serii Le Mans wraz z Henrique Cisnerosem i Mario Farnbacherem. Drugie miejsce zajęli Spencer Pumpelly, Emilio Di Guisa i Nelson Canache, a podium dopełnili Emmanuel Collard, Manuel Gutierez Jr. i Mike Hedlund.
„To był trudny wyścig”
, powiedział Giermaziak. „Zyskaliśmy dużą przewagę, jednak dwukrotnie przeszkodziła nam neutralizacja. To był mój pierwszy wyścig w Stanach i tutaj są trochę inne zasady. Byliśmy najwolniejszą klasą i przez cały czas ktoś nas wyprzedzał. Byłem w stanie wywrzeć presję na Leh Keenie, on popełnił błąd i mogliśmy go wyprzedzić. Liczę, że przejadę więcej wyścigów w Stanach”
.
Poz Klasa Kierowcy Zespół/Samochód Rezultat 1. P1 Belicchi/Jani/Prost Rebellion Lola-Toyota 9:37:43,578 2. P2 Tucker/Bouchut/Diaz Level 5 HPD + 3 okr. 3. P2 Tucker/Franchitti/Franchitti Level 5 HPD + 4 okr. 4. P2 Beche/Thiriet/Tinseau TDS ORECA-Nissan + 4 okr. 5. UNC Ordóñez/Jeannette Highcroft DeltaWing-Nissan + 6 okr. 6. PC Popow/Dalziel/Wilkins CORE FLM + 9 okr. 7. P2 Nicolet/Baguette/Pla OAK Morgan-Nissan + 11 okr. 8. PC Junqueira/Drissi/Vera RSR FLM + 11 okr. 9. PC Junco/Dobson/Julian PR1 Mathiasen FLM + 12 okr. 10. PC Bennett/Braun/Gonzalez CORE FLM + 13 okr. 11. PC Marcelli/Downs/Ducote Merchant FLM + 18 okr. 12. GT Sharp/van Overbeek/Vilander Extreme Speed Ferrari + 19 okr. 13. GT Magnussen/Garcia/Taylor Corvette + 19 okr. 14. GT Muller/Auberlen/Summerton RLL BMW + 20 okr. 15. GT Muller/Alzen/Summerton RLL BMW + 21 okr. 16. GT Bergmeister/Long/Pilet Flying Lizard Porsche + 21 okr. 17. GT Henzler/Sellers/Ragginger Falken Porsche + 22 okr. 18. PC Richard/Ende/Lewis Dempsey FLM + 22 okr. 19. GT Neiman/Holzer/Tandy Flying Lizard Porsche + 25 okr. 20. GT Wittmer/Farnbacher/Hunter-Reay SRT Viper + 25 okr. 21. GT Brown/Cosmo/Lazzaro Extreme Speed Ferrari + 26 okr. 22. GT Miller/Maassen/Lietz Miller Porsche + 27 okr. 23. GTE Am Pons/Narac/Armindo Imsa Porsche + 31 okr. 24. GT Sweedler/Bell/Mowlem Alex Job Lotus + 34 okr. 25. GTC Cisneros/Farnbacher/Giermaziak NGT Porsche + 38 okr. 26. GTC Di Guida/Pumpelly/Canache TRG Porsche + 43 okr. 27. GTC Collard/Gutierrez/Hedlund TRG Porsche + 43 okr. 28. GTC Cumming/Valiante/Johnston JDX Porsche + 43 okr. 29. GTC MacNeil/Keen/von Moltke Alex Job Porsche + 45 okr. 30. GT Gavin/Milner/Westbrook Corvette + 46 okr. 31. P1 Dyson/Smith/Kane Dyson Lola-Mazda + 56 okr. 32. P2 Brundle/Buncombe/Kimber-Smith Greaves Zytek-Nissan + 56 okr. 33. P1 Luhr/Graf/Dumas Pickett HPD + 60 okr. 34. P2 Hartley/Hughes/Firth Murphy ORECA-Nissan + 64 okr. 35. P1 Burgess/Patterson/McMurry Dyson Lola-Mazda + 72 okr. 36. GTC Benitez/Bullitt/Segal NGT Porsche + 76 okr. 37. GTC Faieta/Avenatti/Calvert-Jones Competition Porsche + 127 okr. 38. GTE Am Perazzini/Cioci/Griffin AF Ferrari + 162 okr. 39. GT Goossens/Kendall/Bomarito SRT Viper + 170 okr. 40. P2 Dempsey/Foster/Cameron Dempsey Lola-Judd + 174 okr. Nie ukończyli: GTC LeSaffre/Faulkner/Wong Green Hornet Porsche 40 okr. Zdyskwalifikowani: P2 Plowman/Heinemeier Hansson/Lux Conquest Morgan-Nissan
Wypowiedzi: ALMS.com
Nie przegap żadnej informacji. Obserwuj ŚwiatWyścigów.pl na Google News.