Alpine na czele drugiego treningu

Pierre Ragues w prototypie Alpine A450 był najszybszy w drugiej sesji treningowej na torze Imola. Słabo wypadli zawodnicy ekipy MOMO, której członkiem jest Kuba Giermaziak.

Nieco dziwna to logika – jeśli Pierre Ragues bardzo dobrze radzi sobie zarówno na mokrym, jak i na suchym torze – to jak to się stało, że w południe, załoga Signatech Alpine uzyskała dopiero szósty czas? Dlaczego tak sądzę – Ragues był najszybszy w pierwszej części sesji południowej, gdy na torze w wielu miejscach było mokro po porannym deszczu – drugim na to dowodem jest natomiast sukces Raguesa w sesji popołudniowej, kiedy to Francuz już 20 minut przed końcem sesji zapewnił czoło stawki załodze z nr 36. W przeciwieństwie do południa, na suchym torze dobrze radził sobie za to Paul Loup Chatin w prototypie LMPC nr 49 – a potwierdzenie swoich możliwości dał Matt Griffin, zwyciężając w kategorii pojazdów GTE. To samo, w kategorii GTC zrobił natomiast Peter Kox, który w Imola zadebiutował w Europejskiej Serii Le Mans z własnym zespołem i jego Lamborghini Gallardo.

Wracając do kategorii LMP2 – ekipa Signatech dyktowała konkurentom warunki już od początku sesji – wtedy jednak, za kierownicą pojazdu nr 36 widniał Nelson Panciatici. Już po kwadransie, miał on na koncie wynik poniżej 1:37, którego w praktyce nie pokonał nikt – zrobił to tylko kolega z zespołu, Pierre Ragues, na 20 minut przed końcem sesji schodząc do poziomu 1:36,2. Początkowo, drugi czas miał na koncie Oliver Turvery z JOTA Sport, a trzecie Tom Kimber-Smith z Greaves Motorsport – Kimber-Smith przeskoczył Turvey’a 20 minut po starcie – a po kolejnych 20 minutach, obu przebił Brendon Hartley w Oreca 03 od Murphy Prototypes, jako drugi schodząc poniżej 1:37. Pod koniec sesji, na trzecie miejsce wszedł natomiast Mathias Beche z Thiriet TDS Racing – a 8 minut przed końcem treningu, części zgubione przez kierowcę Loli od HVM Status GP przedwcześnie zamknęły Brytyjczykom szanse na powrót do czołówki.

Podobnie, jak w kategorii LMP2 Signatech, tak wśród prototypów LMPC, od początku na czele widniał czas Paula Loupa Chatina z prototypu nr 49 – ten, ostatecznie o ponad 2,5 sekundy pokonał Soheila Ayariego z nr 48 i Matthieu Lecuyera z nr 47.

Także i wśród pojazdów GTE, już od startu sesji widać było, kto najprawdopodobniej zaliczy najlepszy wynik – prowadzący w pierwszej części treningu Johnny Mowlem w Ferrari nr 52 od RAM Racing, w połowie sesji został jednak pokonany przez dotychczasowego drugiego w tabeli, Patricka Longa w Porsche ekipy IMSA Performance. Wtedy też, do czołówki dołączył Andrea Bertolini w Ferrari nr 66 od JMW – ten, na kwadrans przed końcem treningu wyszedł na czoło z czasem poniżej 1:41. W tym okresie, wynik Mowlema poprawił jego zmiennik, Matt Griffin – i to on ostatecznie znalazł się na czele, gdy niedługo przed końcem sesji przebił czas Bertoliniego o nieco ponad 0,05 sekundy. Załoga IMSA zajęła miejsce trzecie – a słabo wypadły obie załogi AF Corse.

Lepiej, czołowa włoska drużyna dysponująca Ferrari pokazała się w kategorii GTC – tu jednak, wpierw Stefano Gai, a potem Lorenzo Case przegrywali z Peterem Koxem w Lamborghini Gallardo. Niewiele gorszy od AF Corse był natomiast zespół SMP Racing, a konkretnie załoga nr 72 – i ostatecznie, rosyjski zespół przegrał z włoskim różnicą zaledwie 0,025 sekundy. Bardzo słabo wypadł w drugim treningu zespół Kuby Giermaziaka, MOMO Megatron DF1 – tylko obecny przez ostatni kwadrans sesji Raffi Bader sprawił, że ekipa ta nie znalazła się na końcu całej stawki ELMS. Wśród pojazdów GTC, Audi nr 65 było niestety ostatnie.