Dwa Mercedesy i Audi w pierwszej trójce

Po jednej czwartej dystansu 12-godzinnego wyścigu w Bathurst na czele jedzie Thomas Jeager w Mercedesie SLS od Erebus Racing, który wyprzedza Andreasa Simonsona w Audi Phoenix Racing oraz swojego kolegę z zespołu, Petera Hacketta.

Samochód bezpieczeństwa, który pojawił się po wypadku Astona Martina, zjechał do depo na początku osiemnastego okrążenia. Chwile później Harold Primat w Audi R8 nr 1 wyprzedził Kristiana Poulsena (BMW Z4 nr 16 od Liqui Moly) wychodząc na drugą pozycję. Poulsen niedługo potem stracił kolejne miejsca spadając na szóstą pozycję, a do czołowej trójki powrócił Tim Slade w Mercedesie SLS nr 63 od Erebus Motorsport, który jechał za Salo i Primatem.

Po godzinie i 20 minutach także drugie auto Erebusa – SLS z nr 36 pojawił się w czołówce. Alexander Roloff wyprzedził Alexa Davisona (pucharowe Porsche nr 12) i Stephena Wyatta (Ferrari F458 nr 58) wychodząc na czwarte miejsce.

Niemal w tym samym momencie na pit stop zdecydował się prowadzący w wyścigu Salo - Fin oddał swoje Ferrari Peterowi Edwardsowi, który po tankowaniu wyjechał w drugiej dziesiątce. Dzięki temu prowadzenie objął Slade przed Primatem (którego w międzyczasie wyprzedził) i Roloffem. Na piątym miejsce – za Wyattem – jechał aktualny mistrz WTCC, Robert Huff, który startuje w australijskim klasyku prowadząc Audi R8 od Peter Conroy Motorsptort.

Po półtorej godziny wyścigu ekipa Erebusa mogła się cieszyć z podwójnego prowadzenia, bowiem Roloff wyprzedził Audi Primata obejmując drugą pozycję, za prowadzącym kolegą z zespołu.

Tymczasem Poulsen – rywalizujący jeszcze niedawno z Huffem w WTCC – tracił kolejne miejsca i jechał już na dziesiątej pozycji. Jak się okazało był to dopiero początek problemów Duńczyka – po niemal dwóch godzinach rywalizacji doszło do kontaktu między jego BMW a Ferrari ekipy Clearwater i w wyniku uderzenia w ścianę (które było następstwem kontaktu) poważnie uszkodzony został przód Z4 GT3 i oznacza to najprawdopodobniej koniec wyścigu dla załogi Liqui Moly nr 16. Na torze po raz trzeci pojawił się samochód bezpieczeństwa. Skorzystała z tego większość ekip z czołówki, które ściągnęły swoje auta na tankowanie i wymianę kierowców. W SLS-ie nr 63 Tima Slade’a zmienił Peter Hackett, a w drugim aucie Erebusa nr 36 zasiadł Thomas Jeager. Na podobny krok zdecydował się Phoenix Racing, który ściągnął Harolda Primata, aby wymienić go na Andreasa Simonsona. Z kolei jadący na czwartej pozycji Klark Quinn oddał Porsche nr 5 Shane’owi Van Gisbergenowi. Za kierownicą Ferrari nr 58 od AF Corse zasiadł Marco Cioci, a Roba Huffa zmienił szef ekipy Peter Conroy. Po pit stopach i 44 okrążeniach od startu czołówka prezentowała się następująco: Hackett, Jaeger, Simonsen, Van Gisbergen i Cioci.

Po 2 godzinach i 20 minutach safety car zjechał i kierowcy wznowili rywalizację. Chwilę później po powolnym okrążeniu do garażu zjechał jeden z ciekawszych pojazdów biorących udział w wyścigu – Mosler MT900. Mechanicy zdjęli tylną pokrywę i przystąpili do prac w okolicach silnika.

Niedługo potem byliśmy świadkami niezwykłego pojedynku - mający okrążenie straty Warren Luff w Audi R8 nr 6 dojechał do liderujących Mercedesów i podjął trwającą kilka okrążeń walkę z nimi o oddublowanie się. Do walczącej trójki dojechał także Allan Simonsen w Ferrari nr 88, które prowadziło na początku wyścigu, lecz teraz jechało na ósmym miejscu z okrążeniem straty. Wreszcie na 55. okrążeniu Luff wyprzedził jadącego na drugim miejscu Hacketta, a następnie nieco go przyblokował, dzięki czemu Simonsen także objechał SLS-a. Przez następne okrążenia Luff skupił się na atakowaniu Jeagera, co wykorzystał Simonsen dochodząc do niego i wyprzedzając na 57. okrążeniu, przez co awansował na siódme miejsce. Kierowca Ferrari następnie zaczął przymierzać się do oddublowania Jeagera, co uczynił na dziesięć minut przed końcem trzeciej godziny rywalizacji.

Tymczasem Hackett musiał odpierać ataki Simonsona i Van Gisbergena jadących na pozycjach numer trzy i cztery. Na 60. okrążeniu Simonsonowi w Audi nr 1 udało się wreszcie pokonać Hacketta i awansować na drugie miejsce.