Zmiana warty? Nie tak szybko – podsumowanie GP Holandii

Szalona karuzela transferowa, którą zapowiadałem w podsumowaniu GP Belgii, okazała się być równie zepsuta co bolid Saubera w tym sezonie. Sergio Pérez uratował swój fotel w Formule 1 a Logan Sargeant nadal nie wie, czy zachowa swój do końca sezonu. Oprócz tego na okładkach gazet ponownie zagościł kolor pomarańczowy, ale nie na cześć Maxa Verstappena.

 Wyniki doganiają ego

W tym sezonie oglądamy narodziny kolejnego kierowcy, którego albo się kocha, albo się go do szpiku kości nienawidzi. Mowa oczywiście o Lando Norrisie, który w maju tego roku po raz pierwszy posmakował wygranej i w jego zachowaniu zaszły pewne…zmiany. Od tamtego czasu wypowiedzi Brytyjczyka wypełnione są dziwnymi przytykami w stronę innych kierowców, między innymi w stosunku do Lewisa Hamiltona. Internauci ochrzcili Norrisa „nieznośnym” i „samolubnym”, oczywiście po przefiltrowaniu obelg we wszystkich językach świata.

Trzeba jednak przyznać, że w momencie, gdy pojawiła się szansa na regularną walkę o wygraną, doszło u Lando do gwałtownej zmiany charakteru. Twierdzenie na wizji, że przyjaźń z Maxem zostanie zakończona po GP Austrii, ignorowanie inżyniera wyścigowego przez kilkanaście okrążeń podczas GP Węgier. Lista drobnych, choć irytujących zachowań Lando piętrzy się z każdym kolejnym weekendem wyścigowym.

W tym momencie następuje jednak zderzenie z rzeczywistością, po publika nie przyzwala na takie zachowania komuś, kto nie jest bezdyskusyjnie najlepszy. Do tej pory Norris miał na koncie jedną wygraną w wyścigu, w którym nie wyprzedził nikogo na torze… ale przynajmniej mógł w końcu zedrzeć z siebie łatkę „Lando NoWins” – faceta, który nigdy nic nie wygra.

Teraz do swojego dorobku Norris dorzuca drugie, dużo bardziej okazałe zwycięstwo. Zbudowanie przewagi 22 sekund nad Maxem w jego domowym wyścigu to nie jest zabawa dla zwykłych śmiertelników. Lando nie zamierza póki co wracać do środka stawki. Zachowanie w stylu bezczelnego kilkukrotnego mistrza świata ma już opanowane do perfekcji. Tylko że w tej kluczowej statystyce wciąż widnieje cyfra 0. Nie twierdzę, że zachowanie Norrisa jest złe – jednak, żeby móc pozwolić sobie na przestawianie wszystkich dookoła, trzeba mieć coś na swoim koncie. Jeżeli Norris dołoży do swojego nowego wizerunku wyniki, będzie wielki, ale jeżeli sportowo pozostanie w miejscu – stanie się pośmiewiskiem. Media ruszyły już, by ogłosić, że mamy nowego króla i następuje zmiana na tronie. Czy nie za wcześnie?

Finał Amerykański filmu?

Przedwcześnie może skończyć się również kariera Logana Sargeanta w Formule 1. Niestety dla kierowcy Williamsa, nie żyjemy w Amerykańskim filmie katastroficznym, gdzie na koniec Stany Zjednoczone znów ratują świat, kamera robi zbliżenie na flagę a „Star Spangled Banner” zaczyna grać, gdy pojawiają się napisy końcowe. Logan wie, że w przyszłym sezonie zastąpi go Carlos Sainz, postanowił więc wycisnąć jak najwięcej z czasu, który mu pozostał…i spektakularnie roztrzaskał swój bolid o bariery. Znowu. Internetowe kompilacje kraks Amerykanina znów wydłużyły się o kilkadziesiąt sekund, a cierpliwość Jamesa Vowlesa osiągnęła już swój limit. Szef stajni z Woking miał spotkać się z przedstawicielami zarówno Red Bulla, jak i Mercedesa w poszukiwaniu potencjalnego zastępstwa już teraz.

Niestety przez wyniki (a raczej ich brak) Logana, ciężko jest skonstruować dla niego jakąkolwiek linie obrony. Jego kariera w seriach juniorskich była przyzwoita, co w połączeniu z sowitym Amerykańskim budżetem zagwarantowało mu miejsce w królowej motorsportu. Bardzo ciężko pisze się ten akapit, ponieważ o Sargeancie nie da się po prostu powiedzieć nic konkretnego. Po prostu był, jeździł, ale jego nazwisko słyszeliśmy tylko w momencie, gdy kolejny raz rozbijał się o bariery.

Żaden kierowca nie jest idealny, a sztuką jest umiejętność redukowania swoich wad innymi atutami. Verstappen być może miał problemy z agresją, ale redukował je za pomocą zabójczego tempa. Esteban Ocon nie wydaje się być najmilszym kolegą zespołowym, ale potrafi spełniać oczekiwania sportowe. Nawet Lance Stroll, który też nie jest najostrzejszą kredką w piórniku, ma wyskoki formy i potrafi pojechać dobrze, gdy ma dobry dzień. Do tej wyliczanki nie da się w żaden sposób dopisać Logana i przez to GP Holandii mogło być jego ostatnim występem na tym poziomie.

Pomarańczowy alarm

No dobrze, a co wydarzyło się na torze? Moje stwierdzenie o czterech zespołach walczących o wygrane jak równy z równym okazuje się być przesadnie optymistyczne. Po kwalifikacjach można było łudzić się na epicki pojedynek Verstappena i Norrisa. Nic z tego. Za ich plecami Leclerc i Ferrari w pięknym stylu rozprawili się z Oscarem Piastrim, a Mercedes był zbyt zajęty sprawdzaniem, ile kolorów opon jeszcze im zostało, by liczyć się w walce o coś więcej. Po przerwie wakacyjnej wszystkie karty trzyma Mclaren. Zegar tyka, a ekipie Andrei Stelli pozostało tylko 9 rund, by zmienić odcień tronu F1 z «oranje» na «papaya orange».

 Szalona karuzela transferowa, którą zapowiadałem w podsumowaniu GP Belgii, okazała się być równie zepsuta co bolid Saubera w tym sezonie. Sergio Pérez uratował swój fotel w Formule 1 a Logan Sargeant nadal nie wie, czy zachowa swój do końca sezonu. Oprócz tego na okładkach gazet ponownie zagościł kolor pomarańczowy, ale nie na cześć Maxa Verstappena.